Posąg Danuty Siedzikówny stanie w niedzielę na gdańskiej Oruni, będzie przedstawiał popiersie sanitariuszki. Początkowo obelisk miał przedstawiać całą postać „Inki”, ale projekt budził wiele kontrowersji.
Zamiast długiej szaty będzie półtorametrowy cokół, a konstrukcja będzie miała charakter tymczasowy. Jest konsensus w sprawie pomnika Danuty „Inki” Siedzikówny, który 30 sierpnia zostanie odsłonięty w Gdańsku.
Szczątki czterech ofiar komunizmu odnaleziono na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Prace od poniedziałku prowadzi Instytut Pamięci Narodowej. – Na cmentarzu może być pochowanych ponad 80 osób, które zmarły lub zostały zamordowane w więzieniu przy ulicy Kurkowej, mówił kierujący pracami profesor Krzysztof Szwagrzyk.
Sanitariuszka Armii Krajowej Danuta Siedzikówna pseudonim Inka została patronką Zespołu Szkół Handlowych w Sopocie. W uroczystości nadania imienia wzięli udział przedstawiciele rodziny Inki: Hanna Pawełek, siostra cioteczna Siedzikówny i jej mąż Maciej Pawełek.
Na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku odsłonięto tablicę pamiątkową poświęcona Danucie Siedzikównie Ince, sanitariuszce AK oraz Feliksowi Salmanowiczowi ps. Zagończyk. W uroczystości wzięli udział krewni oraz przedstawiciele IPN.
Prawdziwa patriotka, niesamowita dziewczyna. Tak żyjący żołnierze majora Łupaszki wspominają Danutę Siedzikównę. „Inka” jest wśród zidentyfikowanych ofiar komunistycznego terroru.
28 sierpnia 1946 r., o godz. 6.15 w gdańskim więzieniu przy ul. Kurkowej 12, komunistyczni oprawcy zamordowali 17-letnią sanitariuszkę 5 Brygady Wileńskiej AK Danutę Siedzikówną ps. Inka. Wraz z nią śmierć poniósł oficer wileńskiej AK ppor. Feliks Selmanowicz ps. Zagończyk. Umierali z okrzykiem „Jeszcze Polska nie zginęła!” i „Niech żyje „Łupaszko”!”.
Nawigacja
YouTube
© 2022 - Radio Gdańsk
