Miasto jest ponure i trochę zacofane – City optymistyczne i nowoczesne. W obu miastach żyją ludzie, którzy czują się inni niż wszyscy, ukrywają prawdziwe uczucia i marzenia.

Petronela Złudna chciałaby się uśmiechać i tańczyć – Franz Sielanka chciałby mieć prawo do smutku i łez. Autorka popularnych powieści psychologicznych i obyczajowych w swojej dziewiętnastej książce stworzyła metaforę naszego świata, wyznaczyła granice podziału i próbuje je razem z nami przekroczyć.

To bajka, ballada i powieść terapeutyczna dla każdego, kto potrzebuje nadziei, ale nie chce tylko „nieustannie się doskonalić”.