Był radiowcem z krwi i kości. Tak o zmarłym Kazimierzu Radowiczu mówią jego współpracownicy i przyjaciele. Prozaik, scenarzysta i autor słuchowisk, wieloletni pracownik Radia Gdańsk zmarł 22 kwietnia. W piątek pochowano go na Cmentarzu Łostowickim.

Roman Łuczkowski pracował z Kazimierzem Radowiczem 28 lat. I wspomina, że zawsze z sercem poświęcał się pracy.

– Dzisiaj sprzęt, na którym pracowaliśmy jest muzealny, ale nic w tego to nie znaczyło. Najważniejsze było to, co się stworzyło. Teraz, nawet kiedy był schorowany, pisał bloga. Ostatni jego wpis datowany jest na 10 kwietnia. Do końca twórczo pracował. Był w radiu szefem działu artystycznego, ale przede wszystkim był dziennikarzem i radiowcem z krwi i kości. Wiele się w jego zespole nauczyłem. Pokazał mi to, co najważniejsze, że treść przekazana słuchaczom, musi do niego dotrzeć. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci – mówił Roman Łuczkowski.

Fot. Radio Gdańsk / Joanna Stankiewicz

HONOROWY OBYWATEL

– Byliśmy sąsiadami od 50 lat. Przeżyliśmy różne chwile, wydarzenia stanu wojennego bardzo nas zbliżyły. Był uczynny i skrupulatny, wiele razy sobie pomagaliśmy. Byłam na premierach jego sztuk, mam jego książki z dedykacją. Szkoda, że odszedł – wspomina sąsiadka Jadwiga Plichta.

Kazimierz Radowicz urodził się w Ostrowie Wielkopolskim i był honorowym obywatelem tego miasta. Od pewnego czasu zabiegał o stworzenie pamiątkowej tablicy poświęconej Krzysztofowi Komedzie, jego koledze z czasów szkolnych. Obecny na pogrzebie przedstawiciel miasta poinformował, że w tym roku to życzenie się spełni. Na tablicy znajdzie się także nazwisko Krzysztofa Radowicza.

OD REDAKTORA DO SZEFA DZIAŁU ARTYSTYCZNEGO

Kazimierz Radowicz od 1956 roku mieszkał w Gdańsku, a do 1991 r. pracował w Gdańskiej Rozgłośni Polskiego Radia (od redaktora w redakcji literackiej do szefa Działu Artystycznego). Przez wiele lat współpracował z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem TVP jako autor słuchowisk i sztuk telewizyjnych, poświęconych głównie tematyce historycznej. Był autorem scenariusza ekranizacji „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej i „Między ustami a brzegiem pucharu” Marii Rodziewiczówny.

NAGRODY I WYRÓŻNIENIA

Za twórczość radiową i telewizyjną został trzykrotnie wyróżniony nagrodą Prezesa PRiTV i honorową odznaką PRiTV, oraz dwukrotnie (1976, 1986) nagrodą literacką Prezydenta Miasta Gdańska i również dwukrotnie (1987, 2001) Nagrodą Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, za twórczość prozatorską i dramaturgiczną. W gdyńskim Teatrze Dramatycznym wystawił dwie sztuki: Młyn Kaina i Margrabię. W 1978 r. jego słuchowisko „Program nocny” w plebiscycie radiosłuchaczy uzyskało tytuł „Premiery Roku”, co stanowiło ważne wyróżnienie dla rozgłośni regionalnej i dla samego autora, gdyż słuchowiska w owych latach zajmowały czołowe miejsce w programie Polskiego Radia.

Publikował swoje teksty w Tygodniku Powszechnym, Dziś i Jutro, Wrocławskim Tygodniku Katolickim, Literach, Tytule, Autografie i Dialogu. W latach od 1966 do 2012 napisał i wydał 12 książek.

Joanna Stankiewicz/jK