Gdynia Orłowo. Główna Aleja. Dziś miejsce bardzo głośne, tętniące życiem. Z daleka słychać ludzi biegnących do sklepu, czy na autobus. W roku szkolnym słychać też młodzież, która uczy się w dawnej szkole Teofila Zegarskiego. Historię placówki, ale i działalności Teofila Zegarskiego zgłębił w audycji Leszek Molendowski – historyk.

Teofil Zegarski urodził się w 1884 roku. Jego Rodzina pochodziła ze wsi Grabowo w powiecie starogardzkim. Ojciec miał niewielkie gospodarstwo, Wcześnie zmarł. Matka chorowała psychicznie i po śmierci męża zupełnie się rozsypała. Rodzicom Teofila od zawsze zależało na tym, aby dzieci się uczyły. Po śmierci obojga rodziców, rodzinny majątek został sprzedany, aby spłacić długi rodziny i po części sfinansować naukę dzieci, które zamieszkały z rodziną w Bobowie.

Do Gdyni Zegarski trafia w 1927 roku. Pracował w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie. Chciał przejść na wcześniejszą emeryturę, zgodzili się na to jego pracodawcy, jeśli podtrzyma swoje plany założenia gimnazjum w nowo budującej się Gdyni. Przyjechał. Przez pierwszy rok 2-klasowa szkoła mieściła się przy gdyńskim szpitalu, potem od 1928 do 1930 roku w Szkole Podstawowej nr 1, bo Zegarski miał dobre relacje z dyrektorem szkoły.

Z biegiem czasu zrobiło się tłoczno i za duszno. Raporty służb sanitarnych mówiły, że zagęszczenie dzieci jest zbyt duże. Szkoła przeniosła się zatem na rok do willi Promienna na Wzgórzu, by W roku 1931 roku znaleźć swoje stałe miejsce w nowo wybudowanym budynku.