Teresa Remiszewska, jako pierwsza Polka – i czwarta kobieta na świecie – samotnie przepłynęła Atlantyk. „Z goryczy soli moja radość. Opowieść o samotnym rejsie Komodorem przez Atlantyk”, to jej opowieść o rejsie – o 57 dniach spędzonych sam na sam z oceanem, o żeglowaniu bez elektryczności, ze złamanym samosterem i pękniętym masztem. O sile kobiecego uporu, niezależności i miłości do morza. Teresa Remiszewska-Damsz (1928 – 2002) była jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej i przez wiele lat instruktorem żeglarstwa, prowadziła szkolenie w Nowej Hucie, Gdyni i Pucku. Pracowała w redakcji czasopisma „Żagle i jachting motorowy”. W latach 80. aktywnie zaangażowała się w działalność NSZZ „Solidarność”, zajmując się w Krajowej Komisji związku sprawami ochrony środowiska. Po wprowadzeniu stanu wojennego została pozbawiona pracy. Za niezależną działalność na przełomie 1982 i 1983 roku była aresztowana.