Tablicę pamięci ks. Konstantyna Kreffta wielkiego kapłana i patrioty, który w latach 1919-1919 organizował na Pomorzu Armię Ochotniczą do walki z bolszewikami i który został zamordowany przez Niemców w 1940 roku w obozie koncentracyjnym Stutthof odsłonięto przed tygodniem w Zblewie. Ksiądz Krefft nie był jednak jedynym kapłanem, który zapisał się w historii naszej ojczyzny i był związany z niewielkim Zblewem. Warto przypomnieć inne postaci.

EKONOMISTA W SUTANNIE

W 1743 roku urodził się w Zblewie Michał Ossowski, ksiądz jezuita, a zarazem polityk i ekonomista, który w okresie Sejmu Czteroletniego był projektodawcą rządowych reform finansowych. W tym czasie wydał też poświęconą tym reformom pracę pt. „O pomnożeniu dochodów publicznych”. Postulował w niej uzupełnienie politycznej Konstytucji 3 Maja o konstytucję ekonomiczną.

ZA JEGO GŁOWĘ BYŁA NAJWYŻSZA NAGRODA

W Zblewie 4 lutego 1884 roku, urodził się także Józef Wrycza – proboszcz Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy. U zarania niepodległej II Rzeczypospolitej ks. Wrycza brał udział w powstaniu wielkopolskim i wojnie z bolszewikami – walczył w obronie przedmościa warszawskiego, a od 16 sierpnia uczestniczył w polskim kontruderzeniu znad Wieprza.

W czasie II wojny światowej był przywódcą organizacji konspiracyjnych: Wojskowa Organizacja Niepodległościowa i Tajna Organizacja Wojskowa „Gryf Pomorski”. Przez cały okres okupacji był poszukiwany przez Niemców, którzy wyznaczali za jego głowę coraz to większe nagrody – najwyższe ze znanych na Pomorzu: 40 tys., 50 tys., 200 tys., 300 tys., a w końcu 500 tys. marek. Osobom udzielającym mu pomocy groziła kara śmierci. Pomimo tego, przetrwał w ukryciu do zajęcia Pomorza przez wojska sowieckie na początku 1945 roku.

Po wojnie związał się antykomunistycznym podziemiem, w tym z oddziałami mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”. Do śmierci, w 1961 roku, znajdował się pod baczną obserwacją komunistycznej bezpieki.

NAUKOWIEC Z ZAKAZEM PRACY

19 października 1907 roku urodził się w Zblewie Bogusław Waczyński, jezuita, specjalista teologii kościołów wschodnich, długoletni profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w latach 1952-1956 przełożony Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego.

W okresie stalinowskim naukowiec był prześladowany przez komunistyczne władze – był m.in. odsunięty od pracy dydaktycznej na KUL – od 1951 do 1956 roku.

Zmarł 25 września 1981 roku.