1 czerwca przypada najszczęśliwsze święto, czyli Dzień Dziecka. Dziennikarz Radia Gdańsk zapytał przechodniów w Gdańsku, co jest dobrego w byciu dzieckiem. Okazuje się, że najczęściej zazdrościmy małym ludziom beztroski i bezkompromisowości.

Pytani przez Piotra Puchalskiego gdańszczanie i przyjezdni z rozrzewnieniem wracali wspomnieniami do chwil dzieciństwa. Niektórzy sugerowali nawet, że mogliby zamienić się ze swoimi dziećmi, chociaż na jeden dzień.

Zdjęcie archiwalne. Dzień dziecka w Sopocie. (fot. Agencja KFP/Anna rezulak)

„TĘSKIĘ ZA TAMTYMI WAKACJAMI”

– Wczoraj rozmawiałem o tym z kolegą, że chętnie bym poszedł zamiast małego do przedszkola. Tak, żeby ktoś się mną zajął, nakarmił, przytulił – mówił ojciec wiozący spacerówką kilkulatka.

– Wie pan, część mężczyzn tak ma, oni nigdy nie dorastają – przekomarzała się z reporterem mieszkanka Gdańska-Wrzeszcza.

– Ja tęsknię za takimi wakacjami, jak wtedy, kiedy problemem było to, że w lesie jest za mało patyków – zwierza się inna z pytanych.

Dlaczego zatem warto być dzieckiem? I czego zazdrościmy małym ludziom?

Posłuchaj sondy ulicznej:

WSPOMNIENIA SŁUCHACZY RADIA GDAŃSK

Dostaliśmy dziesiątki SMS-ów ze wspomnieniami dotyczącymi dzieciństwa.

– Gdybym mogła się cofnąć do lat dziecinnych, to myślę, że byłyby to lata wczesonastoletnie, które przypadły na lata 1984-1986. To ze względu na muzykę z tamtego okresu. Kochałam się wtedy w Mortenie Harketcie z zespołu A-ha. W ogóle tamten okres muzycznie to była petarda. Chciałabym jednak mieć choć odrobinę dojrzałej świadomości, aby zaczerpnąć i pochłonąć więcej ze wspomnień babci. Nie byłam wtedy za bardzo tym zainteresowana, a przecież to moje dziedzictwo budowało moją dorosłą tożsamość – napisała słuchaczka Ania.

– Ja cofnęłabym się o ponad 35 lat, gdzie jako 8-latka spędzałam każde wakacje u babci na wsi. Babcia trzymała na strychu ubrania ze swoich czasów panieńskich, stroiłam się tam godzinami. Te buty na koturnie! To już tam zaraziłam się się wariacją na modę. Godzinami z kuzynką grzebałyśmy w piachu, kopiąc tunele a w rowach robiłyśmy domki (wynosiłyśmy przy tym pół domu babci) cudowne dzieciństwo. Jak można to poproszę o przeniesienie tam na 1 dzień – wspomina słuchaczka Monika.

– Ja bym się cofnął do czasu, gdy godzinami grałem w gumę z koleżankami albo w kapsle z kolegami. Ach, to były czasy! – dzieli się wspomnieniami słuchacz Maciej.

– Chleb moczony wodą z kranu i posypany cukrem, napój pity przez słomkę z foliowej torebki, podwórkowe zabawy w „jawę”, beztroski wyjazd na kolonie. Ech, dzieciństwo. Pozdrawiam – takiego SMS-a przysłał słuchacz Wiesław.

– Gdybym mogła przenieść się w czasie i znowu być dzieckiem, poszłabym na pachtę/szaber do sadu na jabłka lub inne owoce, ale też pozbierała kwiatki dla mamy. To była taka moja słodka tajemnica, skąd moja mama otrzymywała kiedyś ode mnie kwiatki – przyznała się po latach pani Maja.

– Gdybym miała kapsułę czasu, przeniosłabym się do dni, kiedy miałam kilka lat, płynęliśmy w kilkanaście łódek holowanych przez holownik. To było tzw. holowanie z Gdyni do Iławy, w tym także Kanałem Elbląskim, podziwiałbym znów jezioro Drużno i cud techniki – pochylnie. Właśnie tak w weekend z Bożym Ciałem, co roku, rozpoczynał się sezon wypoczynku stoczniowców nad cudownym Jeziorakiem, który kocham do dziś. Teraz zabieram tam swoje córki, które uwielbiają ten klimat żeglowania, kąpieli, ogniska wieczorem, czasem ktoś na gitarze zagra, niesie się cudownie… prawie bez prądu! – napisała słuchaczka Katarzyna.

A Państwo jakie mają wspomnienia? zachęcamy do dzielenia się nimi pod postem na naszym profilu w serwisie Facebook.

DZIECI PRZEJĘŁY ANTENĘ RADIA GDAŃSK!

W przededniu ich święta, dzieci odwiedziły Radio Gdańsk. W piątek naszą antenę przejęli bardzo młodzi ludzie z Fundacji Wsparcia Rozwoju Społecznego Jantar i teatru dziecięcego Jantark. Warto posłuchać, jak opowiadali o pasjach i talentach, a także zapowiadali prognozę pogody. Nagrania znajdziesz w artykule: „Niezwykły Dzień Dziecka w Radiu Gdańsk. Najmłodsi przejęli naszą antenę„.

Dzieci z Fundacji Wsparcia Rozwoju Społecznego Jantar i teatru dziecięcego Jantark przejęły antenę Radia Gdańsk
(Fot. Radio Gdańsk)

DZIEŃ DZIECKA

Pierwszym krajem, który odgórnie wprowadził to święto do swojego urzędowego kalendarza, była Turcja. W 1920 roku ustanowiono tam Dzień Dziecka, przypadający 23 kwietnia. 1 czerwca, jako termin celebrowania dzieciństwa, zaproponowała w 1949 roku Światowa Demokratyczna Federacja Kobiet (Women’s International Democratic Federation, WIDF).

W roku 1954 Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w rezolucji 838 zaleciło wszystkim państwom organizowanie obchodów Powszechnego Dnia Dziecka i zaapelowało, by wykorzystać te obchody do propagowania idei braterstwa i zrozumienia pomiędzy dziećmi całego świata oraz do promowania działania na rzecz ich pomyślnego rozwoju.

Deklaracja praw dziecka stwierdza, iż „ludzkość powinna dać dziecku to, co ma najlepszego“, a także zapewnić mu „szczęśliwe dzieciństwo i korzystanie, zarówno w jego interesie, jak i w interesie społeczeństwa, z praw i swobód“.

Deklaracja praw dziecka stwierdza, iż „ludzkość powinna dać dziecku to, co ma najlepszego“, a także zapewnić mu „szczęśliwe dzieciństwo i korzystanie, zarówno w jego interesie, jak i w interesie społeczeństwa, z praw i swobód“.

oprac. puch