Stowarzyszenie „Stop Bankowemu Bezprawiu” wystąpiło do Komisji Europejskiej o otwarcie rynku kredytów na terenie Unii Europejskiej. Wniosek został uzasadniony m.in sposobem konstruowania wskaźnika WIBOR. Teoretycznie Polacy mogą ubiegać się o kredyty w bankach unijnych, ale w praktyce ich nie dostają. Czy jest szansa by to zmienić? O tym Iwona Wysocka rozmawiała z Robertem Raszczykiem, dyrektorem Brands Polska i Maciejem Wośką, redaktorem naczelnym „Gazety Bankowej”.

– Nie wydaje mi się prawdopodobne, by ten rynek poluzować w ten sposób. Ta organizacja ma za zadanie stanie po stronie kredytobiorców, więc zawsze doszukuje się nowych możliwości zmian na rynku. Tam, gdzie płaci się więcej za kredyty, brane pod uwagę są różne kwestie, również geograficzne i ekonomiczne. Osobiście nie widzę większego problemu w tej dysproporcji. Rozumiem, że znajdą się osoby, które w tym momencie mocno oponowałyby mojemu zdaniu, ale z punktu widzenia ekonomicznego takie dysproporcje zawsze będą i są zrozumiałe. Tam, gdzie rynek jest bardziej ryzykowny, a ludzie są mniej zamożni, muszą płacić więcej – stwierdził Robert Raszczyk.

– Wysokie uposażenia to jeden z elementów, przed którymi ostrzegam od kilku tygodni, gdy w debacie na temat pomocy związanej z wysokimi stopami pojawia się interwencja na rynku bankowym. Jakby spojrzeć dziesięć lat wstecz, wszystkie pomoce na rynku bankowym kończyły się tak, że banki zarabiały jeszcze lepiej i wygrywały na tym znacznie bardziej niż klienci. Co do pomysłu europejskiego rynku kredytowego, uznawałbym go za kosmiczny i nierealny. Oprocentowanie kredytów i koszty kredytów związane są z lokalnymi rynkami, również z lokalną polityką pieniężną. Kredyty to podaż pieniądza. To główny element, który wpływa na inflację. Nie jesteśmy w strefie euro, więc tym bardziej łączenie rynków kredytowych z Unią Europejską byłoby bardzo trudne – komentował Maciej Wośko.

ua