W wieku 15, 17 lat u psów zaczynają się tzw. stany bolesne. Każdy dotyk sprawia im ból. Psy nie poznają już wtedy właścicieli. Tak objawia się normalna starość u psów.

Na starość psów nie można już czesać. Trzeba uważać z pieszczotami, żeby nie sprawić czworonogowi bólu.

STAROŚĆ WEDŁUG PSA

Psy na starość mogą jeść bardzo często, bo zapominają, że już jadły, albo odwrotnie nie jedzą, bo myślą, że już jadły.

Psim seniorom musimy odpuścić pewne zadania. Staruszki mają często problemy ze słuchem i wzrokiem. Nie jest to jednak dokuczliwe, gdyż dla psa najważniejszy jest zmysł węchu. Dopóki pies go ma, potrafi mimo innych nieudogodnień sprawnie funkcjonować. Psom niedowidzącym możemy podać kropelki, które opóźniają ślepotę.

ŻAŁOBA

Po śmierci naszego czworonoga często potrzeba nawet roku, aby wziąć kolejnego psa. Żałoba jest czymś indywidualnym. – Na Wszystkich Świętych w ogrodzie palę znicze dla piesków, które zostały tam pochowane – mówiła Agnieszka Kępka w audycji Psie Porady.

Warto, gdy z psem jest już bardzo źle, zawołać weterynarza do domu. Lepiej, żeby umierał w miejscu, które zna, a nie na „metalowym stole”, w stresie. Weterynarz na pewno przyjedzie do nas do domu i uśpi pieska. Pamiętajmy również, by pozwolić psu odejść, kiedy nadejdzie jego pora. Jeżeli nie mamy co zrobić z ciałem pieska, możemy poddać je kremacji, a jego prochy zabrać do domu.

PO ŚMIERCI JEDNEGO, DAJMY SZANSĘ NA NOWY DOM DRUGIEMU

Warto adoptować psy, szczególnie te starsze, by zapewnić im ciepły dom na starość. Starajmy się też nie porównywać nowego pieska do starego.