Nie da się nauczyć pisania wierszy. Jeśli ktoś nie ma daru pisania, tworzenia, to próżne nasze wysiłki, ale jeśli ktoś ten dar posiada, to warsztaty są dla niego stworzone, bo pozwalają w krótkim czasie pokonać drogę, która w pojedynkę trwałaby bardzo długo.
Chmury to synonim marzeń, a marzenia to pięknoduchostwo. W poezji powinniśmy trzymać się ziemi i nie tracić z nią kontaktu. Choć marzenia znajdują się w tomie Bogdana Jaremina, to z pewnością nie jest to książka naiwna.
Czy piękno dostrzegamy tylko wtedy, gdy wiemy, że jest piękne? Wiele razy mówiliśmy o tym, że świeże, niejako pierwsze widzenie poprzedza napisanie dobrego wiersza. By napisać coś naprawdę oryginalnego, musimy widzieć tak, jak jeszcze nikt przed nami nie widział.
Prowadzący audycję po raz kolejny wracają do tematu ciszy. Puste miejsce w wierszu może być skandalem, bo przecież pisanie te puste miejsca powinno wypełniać.
Czy białe na białym jest kompozycją? Czy ciszę można skomponować oraz czy wymaga wykonania? Puste miejsca w wierszach i o tym czy na pewno są puste.
Być może milczenie jest wyrazem podświadomej tęsknoty do uporządkowania swoich myśli. Tęsknoty do tego, co sprzeciwia się duchowi czasu, który krzyczy i hałasuje. Słowa biegną z zawrotną prędkością i zlewają się w jeden strumień obrazów i doznań. Przez to cierpi ludzka wrażliwość.
Wracamy do gór starych poetów z poprzedniej audycji. Skąd wzięła się ta metafora? Bo starzy wybitni poeci są jak góry.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
