– Przepisy dotyczące zawodu pisarza są obszerne. Zawierają nawet takie spostrzeżenia, jak to, że praca autora nie naraża na szczególne choroby zawodowe, chyba że na problemy z kręgosłupem i zdrowiem – zaczyna Krzysztof Kuczkowski. Jak zawód pisarza wyglądał kiedyś i co się w nim zmieniło?
– Ważne jest, aby używać frazeologizmów poprawnie i nie zmieniać żadnej z ich form składowych, aby nie stracić ich znaczenia – mówi Krzysztof Kuczkowski. Co jeśli takie przekształcenia nastąpią w wierszu?
– Brzydkie wiersze to takie, które kłamią, niepotrzebnie posługują się wulgaryzmami i służą do osiągnięcia konkretnego, zwykle mało wzniosłego, celu – mówił Krzysztof Kuczkowski.
– Szpieg nagrywa szpiegowskie zdobycze na mikrofilmach, poeta zapisuje obserwacje w notesie – mówi Krzysztof Kuczkowski, kolejny raz przypominając, jak ważne jest zapisywanie ulotnych myśli. Cytuje przy tym Artura Nowaczewskiego, autora książki Hostel Nomadów, wskazując jak „ścinki” z notatnika stają się literackimi impresjami.
Czytanie słowników i kompendiów, tych drukowanych, jest czymś zupełnie innym niż klikanie w klawiaturę. Warto to robić, bo, jak mówił poeta-noblista Iosif Aleksandrowicz Brodski, „Nagromadzenie rzeczy niewysłowionych, nie dość dobrze wyartykułowanych, prowadzi do nerwicy”.
Ile wolno autorom pretendującym do miana bycia poetą? Czy w imię twórczości można przekraczać wszelkie granice, by później nazywać to sztuką? – Najbardziej irytujące jest używanie wyrazów bez ich zrozumienia i nadawanie im innych znaczeń niż te, które są im przypisane – mówi Krzysztof Kruczkowski.
Wystan Hugh Auden, wybitny poeta współczesny, stwierdził, że krytyk sztuki powinien mieć odwagę ujawnić, co lubi i co ceni.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
