Nowa powieść w Radiu Gdańsk. „Czereśnie będą dziczeć” od poniedziałku na antenie

Mordęga tułaczki, niepewność, tajemnice, miłość i śmierć – wszystko to mieści się w wielowątkowej opowieści o pokoleniach, które II wojna światowa wyrwała z korzeniami i przesadziła w obcą ziemię, daleko od grobów najbliższych. Niesamowita książka, nagrodzona w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca za rok 2016, „Czereśnie będą dziczeć” Marioli Kruszewskiej – na antenie Radia Gdańsk od 15 stycznia. Opowiadań z tego wyjątkowego zbioru można będzie słuchać od poniedziałku do piątku o 5:20, 15:20 i 20:50. Czyta – Mirosław Krawczyk. Zapraszamy do słuchania!


Książka jest napisana piękną polszczyzną, z ogromnym kunsztem. Można ją „pochłonąć” w jeden wieczór, ale w pamięci pozostaje na bardzo długo. Postaci, które pojawiają się w tej opowieści, to przesiedleńcy ze wschodu, budujący nowe życie w poniemieckich chatach i mieszkaniach, Niemcy z tych chat i mieszkań wygnani, wojenne sieroty, wdowy i ocaleńcy. Książka, choć jest zbiorem opowiadań, tworzy fabularną całość. Każda historia znajduje dopełnienie w dalszej części opowieści.

„BOHATEROWIE NICZYM ROŚLINY”

– „Czereśnie będą dziczeć” to zbiór krótkich opowiadań, których bohaterami są zwykli ludzie, próbujący odnaleźć się w niezwyczajnych dla siebie warunkach. To najczęściej przesiedleńcy, wygnańcy, migranci usiłujący „zapuścić korzenie” w nieznanej im dotąd ziemi, na różne sposoby starający się zaleczyć zadane im przez historię rany, odnaleźć utracony rytm i sens życia. Są niczym rośliny, użyczające tytułu każdemu z tych tekstów – każda z nich ma własny sposób wrastania, wzrastania, rozmnażania i owocowania. Książka Marioli Kruszewskiej to zarazem mały opowieściowy traktat o niepowtarzalności każdego istnienia, jak również rzecz o tym, co wspólne w naturze i losie człowieka. To jednocześnie nadzwyczaj barwna, pełna językowego uroku i narracyjnej witalności opowieść o ludziach, którzy wbrew skazującym ich na nieobecność wyrokom historii – walczą. I nie poddają się – napisał w recenzji przewodniczący jury konkursu, prof. Kazimierz Nowosielski. 

NADZIEJA, SENS, REFLEKSJA

Pomimo ogromu tragizmu, zawartego w utworze, dostrzec można nadzieję oraz głębokie znaczenie pozornie pozbawionego sensu cierpienia. Treść lektury skłania do refleksji czy możliwe jest przebaczenie win po tylu doznanych krzywdach.

Mariola Kruszewska (1965), od urodzenia związana z Mińskiem Mazowieckim, poetka i podróżniczka, wysnuła te historie z wielu wysłuchanych i przeczytanych wspomnień, z podróży po Polsce, spotkań z przesiedleńcami i ich potomkami.

rg

Zwiększ tekstZmniejsz tekstCiemne tłoOdwrócenie kolorówResetuj