Nie zapomnieli o nim koledzy z drużyny. Na 33. urodziny z szatni popłynęło gromkie sto lat, a torby wypełniły się prezentami. Święto napastnika Arki Rafała Siemaszki zbiega się z problemami z grą w Ekstraklasie. Z jubilatem rozmawiamy więc o ławce rezerwowych, która stała się jego miejscem, cierpliwości i konsekwencji oraz duecie Brożek-Robak jako przykładach na długowieczną karierę. Siemaszko od dłuższego czasu nie może przekonać trenera Jacka Zielińskiego, by ten zaufał mu i powierzył grę od pierwszych minut. Sezon 2019/20 to bolesne, ledwie dostrzegalne 21 minut na boiskach Ekstraklasy. – Robię co mogę na treningach, by dawać z siebie wszystko i dostać szansę – mówi. Gdy siadamy na schodkach stadionu przy Olimpijskiej, a obok nas znajduje się ławka rezerwowych, Rafał żartuje: – O, może usiądziemy na moim miejscu – wskazując na siedzisko, które przychodzi mu ostatnio zbyt często „zagrzewać”.

SZCZERZE I Z NADZIEJAMI