Jedne przyciągają wzrok pięknymi ilustracjami, inne są nagradzane a niektóre biją rekordy popularności. Oto 10 różnych gatunkowo książek wydanych w 2015 roku i tych, o których było głośno. To subiektywny wybór naszej dziennikarki, Anny Baranowskiej.
KSIĘGI JAKUBOWE – OLGA TOKARCZUK

Niekwestionowanym liderem pod względem treści, objętości (niemal 1000 stron) oraz siły oddziaływania są „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk. Autorka otrzymała za tę historyczno – mistyczną powieść nagrodę literacką Nike w 2015 roku i wywołała burzę słowami: „Myślę, że trzeba będzie stanąć z własną historią twarzą w twarz i spróbować napisać ją trochę od nowa, nie ukrywając tych wszystkich strasznych rzeczy, które robiliśmy jako kolonizatorzy, większość narodowa, która tłumiła mniejszość, jako właściciele niewolników czy mordercy Żydów.

Zwłaszcza ostatnie słowa tej wypowiedzi były często cytowane i wywołały rzadki w takiej skali hejt. Po reakcji na powieść można odnieść wrażenie, że czytanie ze zrozumieniem jest niełatwe i to nie tylko dla dzieci w wieku szkolnym. Objętość tego dzieła może trochę odstraszać, ale jeśli ktoś chce mieć swoje zdanie, powinien je przeczytać. Autorka opisując życie charyzmatycznego Żyda Jakuba Franka Lejbowicza, kreśli rozległy krajobraz Polski XVIII wieku. Z niezwykłą dbałością o szczegóły, realia epoki, a nawet doznania zmysłowe, próbuje wprowadzać czytelnika w świat zapachów i dźwięków tamtej epoki.

ZAWSZE JEST DZISIAJ – MICHAŁ CICHY

Na przeciwległym biegunie, jeśli chodzi o objętość, znajduje się zaledwie 60 stronicowa książka „Zawsze jest dzisiaj” Michała Cichego, byłego dziennikarza Gazety Wyborczej, za którą dostał nagrodę literacką Gdynia 2015. Dzieło podobnie jak u Tokarczuk przenikliwe i przesycone zmysłowymi doznaniami.

Nazwano tę książkę „spacerownikiem i rzeczywiście jest to najbardziej szlachetne literacko „szlifowanie bruków”. I to dosłownie, bo Michał Cichy opisuje nawet rodzaje kostki brukowej w wybranych miejscach Warszawy. Przygląda się ulicom swojego miasta, dokumentuje codzienność w jej najbardziej prozaicznych przejawach – czule i lirycznie. Jest to świat widziany oczami wnikliwego obserwatora i erudyty o analitycznym umyśle. Książka dla wrażliwców i wyrafinowanych estetów.

GUGUŁY- WIOLETTA GRZEGORZEWSKA

Nominowana do obu powyższych nagród za „Guguły” Wioletta Grzegorzewska odtworzyła w swojej powieści urokliwy i trudny obraz swojego dzieciństwa spędzonego na wsi. – Do swojej wsiowości musiałam dojrzeć i ją w sobie zaakceptować. Kiedy po maturze wyjechałam na studia do miasta, to bardzo się wstydziłam swojego pochodzenia. Była ze mnie typowa wiejska dzicz. Nie ubierałam się modnie, nie recytowałam Stachury i nie potrafiłam skorzystać z telefonu – tak o sobie opowiada autorka.

Pokazuje polską prowincję bez zbędnych upiększeń, z jej zabobonami, obrzędami, specyficznym językiem. Maluje ją pastelowo i bezpretensjonalnie odwołując się do wspomnień, które każdy z nas ma z dzieciństwa.

ARENA SZCZURÓW – MAREK KRAJEWSKI

Dla czytelników o mocnych nerwach najnowsza powieść Marka Krajewskiego „Arena szczurów”. To najbardziej mroczna powieść twórcy kryminałów o przedwojennym Wrocławiu. Tym razem akcja rozgrywa się nad morzem w roku 1948. W nadmorskim Darłowie pojawia się gwałciciel, który gryzie ofiary.

Popielski, były lwowski komisarz, po ucieczce z Wrocławia ukrywa się w mieście rządzonym przez czerwonoarmistów i agentów UB. Nikt tu nie zna jego przeszłości. Nikt nie podejrzewa, co tak naprawdę ma na sumieniu. Kiedy zaczynają ginąć kobiety, ktoś musi znaleźć gwałciciela i mordercę. Popielski, który prowadzi tajne śledztwo wie, czym jest piekło – labirynt bez wyjścia i bezmiar cierpienia. Nie wie jednak, że będzie ono jego domem. [opis wyd.Znak}

KOBIETA DOŚĆ DOSKONAŁA – SYLWIA KUBRYŃSKA

Niepokorna, brawurowa felietonistka, która pewnego dnia postanowiła zostać pisarką, wydała już drugą książkę pt. „Kobieta dość doskonała”. Sylwia Kubryńska jest głosem współczesnych wielozadaniowych kobiet. Ironicznie i z humorem obnaża absurdy w ich wychowywaniu, wszystkie sprzeczności, z którymi muszą się mierzyć.

– Chcesz być doskonała? Musisz się bardziej postarać. Zmienić kolor włosów, odchudzić się, zlikwidować cellulit, podnieść owal twarzy. Zrobić trzypiętrowy tort i kolorowe kanapki dla dzieci niejadków. Wyprasować stos koszul. Odnieść sukces w pracy i koniecznie znaleźć czas dla przyjaciółki, którą rzucił mąż, chociaż tak się starała, zrzuciła pięć kilo, usunęła cellulit, zrobiła dermabrazję, wypełniła zmarszczki, skorygowała owal, prasowała koszule, robiła kolorowe kanapki dla dzieci niejadków, a z tortu salto mortale.

ZEZIA I WSZYSTKIE PROBLEMY ŚWIATA- AGNIESZKA CHYLIŃSKA

Czy bohaterka Kubryńskiej mogła być w przeszłości Zezią? Bohaterką kolejnej części serii dla dzieci Agnieszki Chylińskiej. Podobnie jak dorośli, dzieci muszą sprostać wielu rolom. Osiągać dobre wyniki w nauce, przodować w sporcie a także rozwiązywać skomplikowane rodzinne problemy.

Agnieszka Chylińska kojarzona w przeszłości z wizerunkiem ostrej rockmenki, od kiedy została matką trojga dzieci, ociepliła swój wizerunek. Książka o Zezi jest trzecią z cyklu opowiadań o przygodach małej dziewczynki, która z każdym tomem dojrzewa i uczy się nowych rzeczy. Dorastając dostrzega sprawy dorosłych, których dotąd nie widziała. Teraz musi się z nimi zmierzyć.

MOJA WALKA. KSIĘGA 3. – KARL OVE KNUÅSGARD

Mężczyźni też mają swoje traumy i trudne relacje z rodzicami. W trzecim tomie autobiograficznej „Mojej walki” Norvega Karla Ove Knausgårda dotkniemy bardzo osobistych przeżyć dorosłego Europejczyka z klasy średniej. Ekshibicjonistycznie odsłania przed nami wszystkie swoje słabości, wraca do najwcześniejszych, ledwo jeszcze uświadamianych przeżyć i wciąż płacze.

– Płacz przychodził mi z wielką łatwością, co stanowiło wielki problem. Płakałem za każdym razem, gdy ktoś na mnie krzyczał lub mnie strofował, a nawet kiedy się spodziewałem, że tak będzie. Najczęściej chodziło o tatę, płakałem, gdy tylko podniósł głos, chociaż wiedziałem, że on tego nie toleruje.

PO PROSTU NIGELLA. SMACZNIE, ŁATWO, PRZYJEMNIE – NIGELLA LAWSON

Kuchenna bogini Nigella Lawson kolejny raz przekonuje, że gotowanie powinno przede wszystkim sprawiać nam przyjemność. Najnowsza książka to zbiór łatwych przepisów na proste i sycące potrawy, dopasowane do rytmu codziennego życia.

W książce znajdziemy przepisy na szybkie kolacje, bezstresowe pomysły na przyjęcia i błyskawiczne dania do jedzenia z miski na sofie. – Czy chcecie złapać oddech pod koniec długiego, męczącego tygodnia (żeberka wołowe po azjatycku), czy pragniecie słodkiego przysmaku (cytrynowa beza Pawłowej, ciasteczka w kokilkach), czy też rano macie ochotę na śniadanie, które doda sił (oliwna granola), książka Nigelli jest pełna przepisów, które na pewno wejdą na stałe do waszego kulinarnego repertuaru. Książka “Po prostu Nigella” to doskonałe antidotum na życie w biegu: pozwala w spokoju cieszyć się jedzeniem, które koi i poprawia nastrój. [opis wyd.Filo]

WILKI – ADAM WAJRAK

Jedne z najbardziej prześladowanych dużych ssaków są bohaterami najnowszej książki Adama Wajraka, znanego przyrodnika mieszkającego w Puszczy Białowieskiej, który potrafi bardzo zajmująco opowiadać o zwierzętach.

– Nagle coś wielkiego i szarego wystrzeliło, zawróciło, rozpędziło się i ani się obejrzałem, jak wilczysko skoczyło i ogromnymi łapami trzepnęło mnie w klatkę piersiową. Cios był potężny. Zachwiałem się na nogach i tylko cudem nie runąłem na ziemię. Nie był to koniec wystawiania mnie na próbę. Nie zdążyłem jeszcze wyjść z szoku po uderzeniu, gdy wilk stanął przy moim boku i poczułem na dłoni jego wielkie ostre zębiska. Trzymał ją spokojnie, ale bardzo stanowczo. Trzymał i patrzył mi w oczy swoimi brązowymi ślepiami, jakby chciał zapytać: „I co teraz, koleżko?”
Książka jest ładnie wydana i ilustrowana ciekawymi zdjęciami. Dla miłośników przyrody i przygód.

ULEGŁOŚĆ – MICHEL HOUELLEBECQ

I wreszcie Michel Houellebecq, jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych pisarzy na świecie w „Uległości” pokazuje Francję w 2022 roku, z prezydentem wywodzącym się z Partii Bractwa Muzułmańskiego. Pracować mogą tylko mężczyźni, dozwolona jest poligamia, kobiety chodzą w czadorach, a wszystko to akceptowane jest przez lwią część francuskiego, tak dotąd liberalnego społeczeństwa.

Houellebecq po nazwaniu w jednym z wywiadów jslamu „najgłupszą religią świata” został okrzyknięty islamofobem i tuż przed francuską premierą książki zarzucano mu szerzenie nienawiści rasowej. Tymczasem w dniu premiery książki – 7 stycznia 2015 nastąpił atak terrorystyczny na siedzibę redakcji Charlie Hebdo w Paryżu i okazało się, że lęk przed islamskim ekstremizmem, jaki trapi współczesny świat, nie jest bezzasadny.