WYJĄTKOWO CZYSTE

– Największym skarbem tej ziemi są bez wątpienia jeziora lobeliowe – mówił przyrodnik. – Nazwa pochodzi od charakterystycznej rośliny, stroiczki wodnej, czyli lobelii jeziornej, która nigdzie indziej nie występuje. A to dlatego, że ma wyjątkowo specyficzne wymagania siedliskowe. Ona potrzebuje ubóstwa składników pokarmowych w jeziorze. A takich jezior, które nie są przeżyźnione, w kraju zostało bardzo niewiele. Ta woda jest bardzo, bardzo czysta, uboga w nutrienty, czyli fosfor, azot, dokładnie to, co sypiemy w nawozach w naszych ogródkach i na polach. Takich siedlisk w kraju zostało zaledwie 150, a jedna trzecia leży właśnie w naszym regionie.

 

BYTOWSKIE SMAKI

Kuchnia bytowska, czyli zachodniokaszubska, różni się od tej z pozostałej części Kaszub. Czym, opowiadała Barbara Borzyszkowska.

– Mówiąc o typowej kuchni bytowskiej, trzeba mieć na uwadze wielokulturowość tego regionu i fakt, że jesteśmy na pograniczu – mówiła Barbara Borzyszkowska. – Nie jest to kuchnia tylko kaszubska, ale pojawia się ukraińska, litewska, rosyjska, bo tu trafili ludzie po akcji przesiedleńczej po II Wojnie Światowej i oni przywieźli ze sobą kuchnię. Tu najbardziej znanym daniem są ukraińskie waryniki czyli pierogi. Trwa dziś dyskusja, czy pierogi są kaszubskie. Na pewno nie są, bo starsze osoby, które tu mieszkają od pokoleń mówią, że tu nie stosowano takich potraw mączno-ziemniaczanych. Kuchnia kaszubska, która tu jest i była jest prosta, tania, sycąca. Kiedy ktoś pyta o typowe dania kaszubskie, zawsze mówię, że była to zupa z brukwi na gęsinie. Dziś to rarytas podawany przy specjalnych okazjach.