Dziś rozmawiamy o sytuacji, w której nasze dane trafiają do rejestru długów. Czym jest rejestr długów? Jakie ma skutki? I jak z takiego rejestru zniknąć? Na ten temat, w szóstym już odcinku z cyklu „Bezpieczny Portfel”, Adam Łącki, prezes Krajowego Rejestru Długów, rozmawiał z Iwoną Wysocką.

Krajowy Rejestr Długów to biuro informacji gospodarczej, do którego wierzyciele mogą zgłaszać „przeterminowane” zobowiązania swoich dłużników.

– Działa na mocy ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. W biznesie informacja gospodarcza jest standardowym elementem oceny ryzyka. Wielu przedsiębiorców korzysta z niej przed podjęciem decyzji biznesowej. Informacja gospodarcza dotyczy zarówno konsumenta, jak i firmy. To informacja o zobowiązaniu pieniężnym – mówił Adam Łącki.

– W przypadku konsumentów mówimy o takich danych, jak imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania i adres korespondencyjny, a także seria i numer dowodu osobistego. Natomiast umieszczone dane, dotyczące zobowiązania pieniężnego, to przede wszystkim tytuł prawny, kwota oraz waluta, termin powstania zaległości, kwestionowanie przez dłużnika części lub całości zobowiązania oraz data wysłania wezwania do zapłaty, a także inne informacje o zobowiązaniu – dodał.

– KRD pełni dwie role: prewencyjną i windykacyjną. Z jednej strony gromadzi i udostępnia informacje o zadłużeniu firm i konsumentów, a z drugiej umożliwia dopisanie nierzetelnego płatnika do ogólnopolskiej bazy dłużników, utrudniając mu tym samym swobodne funkcjonowanie na rynku – wyjaśnił ekspert.

UTRUDNIONE DZIAŁANIA

Prowadząca audycję pytała, w jakich sytuacjach można znaleźć się w rejestrze długów i jakie niesie to za sobą konsekwencje.

– Na listę dłużników trafiają osoby i firmy, których zobowiązania wobec wierzycieli są starsze niż trzydzieści dni, a nieuregulowane należności wynoszą minimum pięćset złotych w przypadku firmy i minimum dwieście złotych w przypadku konsumenta. Aby wpisać dłużnika do Krajowego Rejestru Długów, wierzyciel nie musi mieć wyroku sądowego. Może to zrobić na podstawie wystawionej niezapłaconej i przeterminowanej faktury czy podpisanej umowy. Ważne, żeby na trzydzieści dni przed planowanym wpisem, wysłać listem poleconym do dłużnika wezwanie do zapłaty z informacją o zamiarze wpisania go na listę dłużników – tłumaczył prezes Krajowego Rejestru Długów.

– Dłużnicy, którzy trafiają do bazy danych KRD, przestają być anonimowi i tracą wiarygodność w oczach kontrahentów, dostawców czy innych podmiotów na rynku. Wpis do naszej bazy utrudnia wzięcie kredytu w banku, leasingu czy kupna innej usługi bądź towaru z odroczonym terminem płatności. Jeśli więc na przykład bank wpisze konsumenta na listę dłużników za niespłacenie kredytu, to firma telekomunikacyjna niechętnie podpisze z nim umowę abonamentową, gdyż istnieje ryzyko, że taka osoba abonamentu za telefon też nie będzie płacić – zobrazował gość Radia Gdańsk.

CZY JESTEM W REJESTRZE?

Załóżmy, że otrzymaliśmy wezwanie do zapłaty i obawiamy się, że trafiliśmy do bazy danych Krajowego Rejestru Długów. W jaki sposób możemy sprawdzić, czy rzeczywiście tam jesteśmy?

– Każdy konsument ma możliwość sprawdzenia informacji na swój temat, zawartych w bazie danych Krajowego Rejestru Długów, raz na pół roku zupełnie za darmo. Można to zrobić zdalnie, czyli na przykład wysyłając pocztą wniosek o sprawdzenie samego siebie. Taki dokument można pobrać z naszej strony internetowej, wypełnić go i przesłać na nasz adres. Ta droga dotyczy zarówno konsumenta, jak i przedsiębiorcy. Ale są jeszcze inne możliwości – powiedział Adam Łącki.

– Przedsiębiorca może na przykład otworzyć konto w KRD, w którym zobaczy, czy i na jaką kwotę jest wpisany do bazy oraz kto i kiedy sprawdzał w minionych dwunastu miesiącach jego dane, a także jakie informacje uzyskał. Konsument natomiast może założyć konto w serwisie chronPESEL.pl, w którym otrzymuje nie tylko informacje na dzień sprawdzenia, ale również dane historyczne, czyli kto i kiedy go sprawdzał w przeszłości, także w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy. Warto pamiętać, że aby sprawdzić osobę fizyczną w bazie danych Krajowego Rejestru Długów, trzeba mieć na to jej pisemną zgodę. Jeśli ktoś nie wyrażał zgody na sprawdzenie w bazie danych KRD, a otrzymał powiadomienie, że takowe miało miejsce, może to oznaczać, że jego dane osobowe zostały skradzione i właśnie dokonuje się próba wyłudzenia kredytu, pożyczki czy np. kupna telefonu komórkowego w abonamencie właśnie na jego dane – przestrzegł.

JAK NAJSZYBSZA SPŁATA

Prowadząca pytała też swojego gościa, jak wykreślić nasze nazwisko z rejestru długów i mieć pewność, że już w nim nie figurujemy.

– Najlepiej w ogóle do niego nie trafić. Jednak życie pokazuje, że nie zawsze znajdują się fundusze na bieżące regulowanie należności. Jeśli ktoś znajdzie się w bazie danych KRD jako dłużnik, najlepiej spłacić zobowiązanie jak najszybciej to możliwe. Po uregulowaniu zaległości wierzyciel ma obowiązek w ciągu czternastu dni usunąć wpis i po długu nie ma śladu – przekazał prezes Krajowego Rejestru Długów.

– W innym przypadku informacja o zobowiązaniu przedsiębiorcy będzie widoczna przez dziesięć lat, a w przypadku zobowiązania konsumenta przez sześć lat od daty wymagalności faktury – dodał.

KALENDARIUM – bank centralny w Polsce 1918-1945

Rok 1918 przynosi Polsce niepodległość, która oznacza symboliczny początek odbudowy polskiej bankowości centralnej. Rolę pierwszej instytucji tego typu pełniła Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa, powołana w 1916 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Mimo że uważano ją za tymczasowy bank emisyjny, przetrwała kilka kolejnych lat, emitując przejściową walutę Rzeczypospolitej – markę polską. W rezultacie reformy Władysława Grabskiego w 1924 roku utworzono Bank Polski Spółka Akcyjna. Właśnie ta instytucja przeprowadziła operację wymiany marek polskich na polskie złote, których nazwa nawiązywała do pieniądza, stosowanego w Rzeczypospolitej już w XV stuleciu. Był to prywatny bank centralny z prawem emisji pieniądza. Po wybuchu II wojny światowej siedzibą władz banku na emigracji początkowo był Paryż, a następnie Londyn. W 1945 roku w Warszawie powołany został kolejny bank centralny – Narodowy Bank Polski, tym razem funkcjonujący jako instytucja państwowa. Dotychczasowy Bank Polski SA stracił prawa emisyjne. Ostatecznie zastąpiony przez NBP, Bank Polski został formalnie zlikwidowany w 1952 roku.

„Bezpieczny Portfel” to cykl dziesięciu audycji edukacyjnych, o tematyce związanej z bankowością. Dowiemy się z nich, między innymi, jak prowadzić bezpieczny budżet domowy, jak mądrze zaciągać kredyt, na czym polega pętla zadłużenia i jak się z niej wydostać oraz jak wykreślić nasze nazwisko z rejestru długów. Na koniec każdej audycji przedstawiamy także kalendarium z historii banków centralnych.

Projekt realizowany z Narodowym Bankiem Polskim w ramach programu edukacji ekonomicznej.

POSŁUCHAJ:

mk