Dziennikarze, sportowcy, osoby związane z polityką, nauką, kulturą czy sztuką. Ludzie, którzy swoją pasją zarażali innych, pokonywali ograniczenia i wciąż inspirują. Wspominamy Pomorzan i osoby związane z naszym regionem, które odeszły w ostatnich miesiącach.
MAREK IWANOWSKI
Pracował w naszej rozgłośni przez 27 lat jako inżynier dźwięku. Zawsze służył pomocą i wspierał podczas pracy. Uczestniczył między innymi w nagraniach wielu płyt i realizacji koncertów. Niestety, podczas ubiegłorocznych wakacji, w trakcie zagranicznego rejsu, doznał wypadku na jachcie. Doszło do urazu rdzenia kręgowego, a co za tym idzie – porażenia kończyn dolnych i niedowładu kończyn górnych. Wystąpiła też niewydolność oddechowa.
Przebywał w ośrodku rehabilitacyjnym w Otwocku, gdzie pobyt był bardzo kosztowny. Nagle stracił przytomność i natychmiast został przewieziony do szpitala, gdzie walczył o życie. Staraliśmy się pomóc, jak tylko mogliśmy – realizując liczne licytacje, które mogłyby wesprzeć go w powrocie do sprawności. Z ogromnym bólem przyjęliśmy wiadomość o jego śmierci.
Marek Iwanowski zmarł wieczorem 2 grudnia 2023 roku.
Posłuchaj wspomnienia:
ANTONI POPOW
Wieloletni dziennikarz Radia Gdańsk pracował z nami w latach 1978-1991. Prowadził programy informacyjne i sportowe oraz Studio Bałtyk. W latach 80. kierował Redakcją Informacji i Sportu. Był również komentatorem sportowym współpracującym z Lechią Gdańsk.
Zmarł po długiej chorobie.
ANDRZEJ TROJANOWSKI
Pracę rozpoczynał w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, później przez prawie 20 lat związany był z Radiem Gdańsk, przez prawie 10 – w randze prezesa. Inspirował, motywował i tworzył znakomitą atmosferę pracy. Po zakończeniu dziennikarskiej misji został dyrektorem biura prezydenta miasta do spraw sportu. Jego ostatnią doczesną misją było przewodniczenie Gdańskiej Radzie Sportu.
Zmarł po ciężkiej chorobie, ostatnie dni spędził w szpitalu. Zdążył pożegnać się z rodziną i przyjaciółmi. Kibicowaliśmy mu, gdy walczył najpierw o zdrowie, a potem o życie. Choroba była bezwzględna i nawet on – człowiek o potężnej posturze i twardym charakterze – nie sprostał.
Posłuchaj wspomnień Hanny Wilczyńskiej-Toczko, Joanny Matuszewskiej i Włodzimierza Machnikowskiego:
ANDRZEJ GŁOWNIA
Wychowanek i były zawodnik Lechii Gdańsk. W latach 70. był jednym z najlepszych zawodników. W barwach Lechii rozegrał 217 meczów i strzelił 28 goli. Żeby posmakować ekstraklasy, sezon 1980-1981 spędził w Arce Gdynia. Na sportową emeryturę wybrał się za ocean, gdzie w 1983 roku w Wiśle Garfield zakończył sportową przygodę.
Po zakończeniu kariery pracował w kiosku „Ruchu” na rogu ulicy Żwirki i Wigury. Do tego punktu przychodziło się nie tylko po papierowe gazety, ale także – a może przede wszystkim – po to, żeby zajrzeć do okienka i zamienić kilka słów na temat Lechii.
Zmarł 22 września w wieku niespełna 73 lat.
WOJCIECH ŁAZAREK
Największe sukcesy odnosił w Poznaniu, ale swój piłkarski pomnik zbudował w Gdańsku. Urodzony w Łodzi karierę piłkarską zaczynał w miejscowym Starcie, kontynuował w ŁKS-ie, a zakończył w wieku 35 lat w Lechii, w której w latach 70. był trenerem. W połowie lat 80. prowadził piłkarską reprezentację Polski. Od kilkunastu lat szkolił swoich następców.
W sezonie 1974/75 był o krok od awansu z Biało-Zielonymi na najwyższy szczebel rozgrywkowy. W ówczesnej drugiej lidze o dwa punkty lepszy okazał się Widzew Łódź. Na początku kolejnego sezonu został z Lechii zwolniony. Do Gdańska wrócił dziesięć lat później jako człowiek sukcesu. W 1979 roku z Zawiszą Bydgoszcz awansował do ekstraklasy. Na początku lat 80. z Lechem Poznań dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski (1983, 1984) oraz dwa Puchary Polski (1982, 1984). Za mistrzostwa wywalczone z Lechem dwukrotnie był wybierany trenerem roku w plebiscycie tygodnika „Piłka nożna”.
Miał 87 lat.
Posłuchaj wspomnień Czesława Boguszewicza:
TADEUSZ PAGIŃSKI
Przez wiele lat trenował kadrę narodową florecistek, był wychowawcą wielu pokoleń zawodniczek. Ukończył Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego w Gdańsku, najpierw był szermierzem w barwach miejscowego klubu, a w 1970 roku rozpoczął tu pracę szkoleniową. Był instruktorem, trenerem, a w 2000 roku PZS nadał mu tytuł fechmistrza.
W latach 1989-2009 był trenerem kadry olimpijskiej we florecie kobiet, odnosząc wiele sukcesów w mistrzostwach Europy i świata oraz doprowadzając drużynę do srebrnego medalu olimpijskiego w Sydney (2000) i Sylwię Gruchałę do brązu indywidualnie cztery lata później w Atenach.
Odszedł w wieku 76 lat.
IRENA NADOLNA-SZATYŁOWSKA
W 1964 roku otrzymała – jako pierwsza kobieta na świecie – licencję sędziego żużlowego. Zasłynęła z pasji do lotnictwa i sportu motorowego.
Zmarła 26 czerwca w wieku 92 lat. Kilka tygodni wcześniej ogłoszono, że zostanie wpisana do Światowej Księgi Rekordów Guinnessa.
ROMAN KORBAN
Był najstarszym polskim olimpijczykiem. Reprezentował barwy trójmiejskich klubów OMTUR Gdynia oraz gdańskich Zrywu i Spójni. Wcześniej edukował się w Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Gdyni. Po zakończeniu kariery został szkoleniowcem. W latach 1965-1968 przewodniczył Centralnej Radzie Trenerów Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. W latach 1972-1975 przebywał w Stanach Zjednoczonych, a od 1981 roku osiadł na stałe w Australii. Podczas igrzysk w Sydney był oficjalnym opiekunem polskiej reprezentacji i autorem przewodnika dla olimpijczyków.
Dziennikarskie pasje spełniał w Radiu Gdańsk. Do naszej rozgłośni przybył z przyjacielem – Jerzym Gebertem, byłym redaktorem naczelnym i szefem „Sportu” . To było na przełomie roku 1999 i 2000. Przy okazji tej wizyty umówiliśmy się na „obsługę” igrzysk. Finalizacja umowy nastąpiła latem. Codziennie w naszym studiu olimpijskim Roman Korban relacjonował rywalizację sportowców.
W sumie na 800 i 1500 metrów oraz w sztafecie 4×400 trzy razy stawał na najwyższym stopniu podium, zdobywając także cztery krążki ze srebra. Był wybitnym sportowcem, znakomitym trenerem, cenionym rehabilitantem, działaczem polonijnym, globtroterem, przewodnikiem turystycznym, badaczem historii Australii i uroczym człowiekiem.
Odszedł 15 stycznia w australijskim Sydney w wieku 96 lat.
HELENA PILEJCZYK
Jedna z najlepszych w historii polskich panczenistek. Jej kariera sportowa była pełna sukcesów. Ten najcenniejszy odnotowała 21 lutego 1960 roku w amerykańskiej miejscowości Squaw Valley, gdzie wywalczyła brązowy medal olimpijski w wyścigu na 1500 metrów. Przegrała tylko z Rosjanką Lidią Skoblikową i koleżanką z reprezentacji Elwirą Seroczyńską. Był to trzeci w historii medal biało-czerwonych w zimowych igrzyskach.
Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej nadal pozostawała związana z łyżwiarstwem szybkim. Jako trenerka wychowała wielu znakomitych zawodników, którzy, idąc w jej ślady, zdobywali medale i ustanawiali kolejne rekordy. Sama kilka razy triumfowała w kolejnych kategoriach wiekowych w mistrzostwach globu weteranów.
Jej talent został odkryty w Elblągu i z tym miastem była związana do końca życia. Zmarła w wieku 92 lat.
ZBIGNIEW MROCZYŃSKI
Wieloletni rektor gdańskiej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu. Był wybitnym pedagogiem i trenerem. Znacząco przyczynił się do rozwoju sportu i wychowania fizycznego w Polsce.
Z gdańską Wyższą Szkołą Wychowania Fizycznego, przekształconą później w AWF, Zbigniew Mroczyński był związany od 1969 roku. W latach 1960-1972 trenował kadrę narodową w lekkiej atletyce, specjalizując się w biegach sprinterskich, skoku w dal i trójskoku.
W późniejszym czasie wykładał również na Uniwersytecie Christiana Albrechta w Kolonii i Wyższej Szkole Pedagogicznej w Magdeburgu. Był kierownikiem Katedry Kultury Fizycznej Uniwersytetu w Bydgoszczy, a także pracował w gdańskiej Wyższej Szkole Turystyki i Hotelarstwa. Od 1985 do 2002 roku pełnił funkcję prezesa AZS AWF Gdańsk. Jest autorem wielu publikacji, w tym „Sportu i motywacji osiągnięć w akademickiej edukacji wychowania fizycznego”.
Miał 93 lata.
Posłuchaj wspomnień:
PROF. EWA NAWROCKA
Literaturoznawczyni i teatrolog, przez ponad pół wieku związana z Uniwersytetem Gdańskim, wykształciła i wypromowała wielu polonistów – późniejszych nauczycieli, teatrologów, dziennikarzy. Wiele audycji zrealizowała w Radiu Gdańsk.
Zmarła 28 stycznia 2024 roku w Gdańsku.
PROF. MAREK ANDRZEJEWSKI
Był pracownikiem Instytutu Historii Uniwersytetu Gdańskiego, profesorem nauk humanistycznych, badaczem problematyki niemieckiej i szwajcarskiej XIX i XX wieku, a także Wolnego Miasta Gdańska. Zajmował się również najnowszymi dziejami Polski, historią sportu, kina i transportu. W swoim dorobku naukowym miał ponad 450 pozycji bibliograficznych, w tym kilkadziesiąt książek.
Odszedł w wieku 76 lat.
PROF. JÓZEF BACHÓRZ
Był wykładowcą akademickim, wychowawcą wielu pokoleń studentów. Znakomity historyk, badacz i wielki znawca literatury polskiej XIX wieku, z Wydziałem Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego związany był od początku powstania.
W Uniwersytecie Gdańskim pełnił wiele funkcji, w tym prorektora do spraw dydaktycznych w latach 1980-1981 i dyrektora Instytutu Filologii Polskiej w latach 1991-1993.
Miał 90 lat.
PROF. ZBIGNIEW MAJCHROWSKI
Był historykiem literatury, krytykiem teatralnym i literackim, teatrologiem, znawcą literatury romantyzmu, autorem podręczników literatury polskiej dla liceów i techników, wieloletnim profesorem Uniwersytetu Gdańskiego, intelektualistą.
Magisterium i doktorat uzyskał pod kierunkiem prof. Marii Janion. Utworzył Zakład Antropologii Literatury i Krytyki Artystycznej w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Zmarł w nocy, z 20 na 21 grudnia 2023 roku. Ceniony za pracę artystyczną i naukową
PAWEŁ HUELLE
Pisarz, poeta, autor bestselleru „Weiser Dawidek”, wykładowca akademicki oraz członek zespołu artystycznego Teatru Miejskiego w Gdyni. W latach 80. był związany z „Solidarnością” i wydawnictwami podziemnymi. Od zawsze był związany z Trójmiastem; Gdańsk uważał za „małą ojczyznę”, ale nie bał się też krytycznie odnosić się do jej historii i teraźniejszości.
W latach 90. był dyrektorem TVP3 Gdańsk. Oprócz „Weisera Dawidka” napisał powieści „Mercedes Benz. Z listów do Hrabala” i „Śpiewaj ogrody”. Wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Był uwielbiany za swoje dzieła literackie. Miał konkretne i często kontrowersyjne poglądy. Za wygłoszenie opinii o działalności księdza Henryka Jankowskiego stanął przed sądem. Wygrał.
Gdański pisarz odszedł w wieku 66 lat.
Posłuchaj wspomnienia:
ANETA SZYŁAK
Była polonistką, kuratorką i krytyczką sztuki, organizatorką i pierwszą dyrektorką Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, twórczynią i organizatorką gdańskiego NOMUS – Nowego Muzeum Sztuki, kluczową postacią życia kulturalnego w Gdańsku.
Zmarła po długiej chorobie 31 października 2023 roku.
JERZY STUHR
Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów, a także reżyser filmowy i teatralny, profesor sztuki, pisarz i pedagog. Stworzył wiele niezapomnianych kreacji filmowych. Był też członkiem kapituły Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej od jej pierwszej edycji. Od 2008 roku bywał też przewodniczącym kapituły.
W ostatnich kilkunastu latach aktor zmagał się z problemami zdrowotnymi, walczył z nowotworem, przeszedł zawał serca i udar. Jerzy Stuhr zmarł w szpitalu w Krakowie. Miał 77 lat.
ANDRZEJ RICHTER
Emerytowany aktor Teatru Miejskiego imienia Witolda Gombrowicza w Gdyni, angażował się nie tylko w pracę aktora, był również wrażliwy na sprawy dziejące się wokół teatru, a przede wszystkim na sytuacje życiowe koleżanek i kolegów z zespołu teatralnego, nie tylko aktorskiego.
W 1976 roku otrzymał II Nagrodę Publiczności za rolę w przedstawieniu „Rekreacje Mikołaja wg Sempego, czyli ucieczka od codziennej rzeczywistości do bezproblemowych lat dziecięcych” na XI Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie. W 2009 roku został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi.
AGNIESZKA LENDZION
Pochodząca z Gdańska fotografka i operatorka kamery. Wraz z ojcem Wojciechem Lendzionem, zmarłym w 2018 roku, jest współautorką albumu fotograficznego „Stary nowy Gdańsk”.
Miała 43 lata.
Posłuchaj wspomnienia:
JERZY KUKLIŃSKI
Historyk, całe swoje życie zawodowe poświęcił Gdańskowi: najpierw jako pracownik Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, a po przejściu na emeryturę jako Kronikarz Miejski. Wspólnie z Mirosławem Glińskim opracował dwutomową „Kronikę Gdańska 997-2000”.
Zmarł niespodziewanie, w domu, we wtorek, 30 kwietnia.
SŁAWOMIR GRABOWY
Zasłużony dla Gdańska grafik i rysownik. Zajmował się grafiką warsztatową (głównie linorytem), rysunkiem (od roku 2000 rysował nożem) i malarstwem. Był związany z Gdańskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuki. Wielokrotny laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.
Miał 77 lat.
WALDEMAR KUCHANNY
Gdański dziennikarz, który został szefem tygodnika „NIE”. Zanim tam trafił, przez lata mieszkał w Gdańsku i pracował w trójmiejskiej redakcji „Gazety Wyborczej”.
Zmarł w poniedziałek, 1 lipca, w wieku 58 lat.
MARIUSZ UZIĘBŁO
O gdańskiej komunikacji tramwajowej i jej ponad 150-letniej historii wiedział wszystko. Z gdańskimi tramwajami związany był od zawsze. Z pasją dzielił się swoją unikatową wiedzą. Wieloletni kierownik zajezdni Gdańskich Autobusów i Tramwajów na Strzyży, autor i współautor wielu publikacji na temat gdańskiej komunikacji tramwajowej.
Odszedł 19 marca w wieku 62 lat.
WIKTOR SZANDOROWSKI
Był cenionym trójmiejskim ortopedą, w ciągu 40 lat kariery zawodowej pomógł tysiącom pacjentów. Poza pracą lekarza jego wielką pasją było lotnictwo – wiele osób w latach 80. i 90. zeszłego wieku poznało go jako wiceprezesa Aeroklubu Gdańskiego.
Zmarł 21 listopada 2023 roku, trzy tygodnie przed 66. urodzinami.
LESZEK MUSIAŁ
Człowiek Serce, gdański Wolontariusz Roku 2018. Jako kierowca pomagał Hospicjum im. ks. Eugeniusza Dutkiewicza.
Zmarł nagle, kilka dni przed 64. urodzinami.
LESZEK KULIŃSKI
Od 1998 roku sprawował funkcję wójta gminy Kobylnica. Wielokrotnie gościł na naszej antenie, ostatni raz w marcu, tuż przed wyborami samorządowymi, w których startował po raz ostatni.
Przez lata aktywnie działał na forum ogólnopolskim. Był przewodniczącym Stowarzyszenia Gmin Przyjaznych Energii Odnawialnej oraz wiceprezesem Zarządu Związku Gmin Pomorskich. Prywatnie – mąż, ojciec i dziadek. Miał 66 lat.
Tak Leszka Kulińskiego, który zmarł 8 czerwca, wspomina Krystyna Danilecka-Wojewódzka, prezydent Słupska:
O Leszku Kulińskim opowiada Barbara Dykier, wójt gminy Redzikowo:
ELŻBIETA ROGALA-KOŃCZAK
Przez trzy kadencje zasiadała w fotelu burmistrza Rumi, gdzie mieszkała od 1983 roku. Była członkinią Unii Wolności. W 2001 roku bezskutecznie ubiegała się o mandat posła. Przez wiele lat działała w samorządzie na szczeblu Rady Miejskiej i Rady Powiatu Wejherowskiego.
Odeszła, mając 71 lat.
ADAM ZAŻEMBŁOWSKI
Od 2010 roku był radnym powiatu puckiego, a od 2014 roku nieprzerwanie przewodniczącym rady. W latach 1999-2006 sprawował funkcję burmistrza Pucka.
Miał 58 lat.
MAŁGORZATA OSTROWSKA
Była posłanka z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej czterech kadencji (od 1993 do 2007 roku), była wiceminister skarbu państwa oraz wiceminister gospodarki i pracy.
Urodziła się i mieszkała w Malborku, od 1972 roku należała do Związku Harcerstwa Polskiego, w latach 1987-1992 była komendantem hufca ZHP w Malborku. Od 1987 do 1989 roku zasiadała w Miejskiej Radzie Narodowej Malborka. W latach 1993-2007 sprawowała mandat poselski z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej na Sejm II, III, IV i V kadencji. Od 27 marca 2002 roku do 14 stycznia 2003 roku pełniła funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa, a od 28 kwietnia 2005 roku do 4 listopada 2005 roku – sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy.
W 2010 roku została wybrana do sejmiku województwa pomorskiego, a w latach 2018-2024 zasiadała w radzie powiatu malborskiego. Od 2015 roku była prezesem Malborskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego.
Zmarła w wieku 66 lat.
FRANCISZEK RICHERT
Działacz społeczny, członek ZKP, były wicewojewoda gdański. Wychował się i dorastał w kaszubskiej rodzinie o wielopokoleniowych korzeniach. Chłopskie pochodzenie miało wpływ na wybór wykształcenia: został dyplomowanym rolnikiem, pracował w państwowych gospodarstwach rolnych (PGR) na Pomorzu. Należał do Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. W latach 1987-1990 był wicewojewodą gdańskim.
Odszedł w wieku 79 lat.
EWA SIKORSKA-TRELA
Polska polityk i związkowiec. W latach 90. była przewodniczącą „Solidarności” na Uniwersytecie Gdańskim, a później – posłanką Akcji Wyborczej Solidarność III kadencji. Z jej inicjatywy przez wiele lat w 85 miastach w kraju odbywał się konkurs dla nastolatków „Ośmiu wspaniałych”.
Została odznaczona Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi. Miała 81 lat.
ANNA GWIAZDA
Architekt, malarka, siostra Andrzeja Gwiazdy, znanego działacza „Solidarności”. W jej dorobku znalazło się kilkanaście wystaw indywidualnych oraz udział w krajowych i zagranicznych wystawach i konkursach zbiorowych. Zdobyła wiele nagród i wyróżnień za grafikę i rysunek. Oprócz działalności artystycznej zaangażowała się w pracę samorządową. Była radną sejmiku województwa pomorskiego.
Anna Gwiazda od wielu lat chorowała. Miała 74 lata.
JACEK RYBICKI
Publicysta, wieloletni członek władz krajowych i regionalnych NSZZ „Solidarność”, poseł na Sejm III kadencji. Był przewodniczącym rady programowej Radia Gdańsk.
W okresie 1980-1981 należał do Niezależnego Zrzeszenia Studentów, następnie działał w podziemnej „Solidarności|. Od marca 1993 do czerwca 1998 roku był przewodniczącym Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność”. W latach 90. pełnił także funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.
Miał 65 lat.
Posłuchaj wspomnienia:
MAŁGORZATA FECHNER-PUTERNICKA
W życiu wykonywała wiele zawodów i pełniła wiele funkcji, takich jak: dziennikarz, publicysta, pisarz, scenarzysta, menedżer oraz działacz społeczny. Wielokrotnie gościła na antenie Radia Gdańsk.
Była członkiem Izby Rzemieślniczej. W ramach tej działalności została oddelegowana do komitetu współpracy miast Gdańsk-Rotterdam i od stanu wojennego do 1985 roku organizowała dostawy leków do gdańskich szpitali. Została za to uhonorowana przez władze holenderskiego miasta. Również w trakcie stanu wojennego organizowała wywiady dla zachodniej prasy z władzami „Solidarności”, dostarczała paliwo i żywność dla strajkujących.
Po transformacji doprowadziła do budowy nowoczesnej fabryki lodów pod marką Roma, która później przerodziła się w fabrykę lodów Algida.
ANNA ŁUKASZEWICZ
Była skarbnik miasta Słupska i Ustki. Ostatnio odpowiadała za finanse Szpitala Miejskiego w Miastku. Skarbnikiem Słupska była przez prawie dziewięć lat. Była uważana za specjalistkę od tak zwanych trudnych budżetów i finansowych sytuacji awaryjnych. Pomagała i doradzała miejskim spółkom oraz samorządom.
Miała 53 lata.
BISKUP PIOTR KRUPA
W 1992 roku, w związku z reorganizacją diecezji w Polsce, biskup Piotr Krupa został biskupem pomocniczym pelplińskim. Pełnił funkcję wikariusza generalnego. Był też profesorem Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie w zakresie teologii moralnej, szczególnie w zagadnieniach dotyczących spowiedzi, a także dyrektorem Diecezjalnego Studium Teologicznego w Tczewie.
Zmarł w wieku 87 lat.
IRENA WRONKOWSKA, PS. „PESTKA”
Podczas II wojny światowej była żołnierką Armii Krajowej, a później – prawniczką, etnografką i muzealniczką. W 1990 roku została gdańszczanką. Należała do Koła Gdańsk Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Zmarła 10 stycznia w Gdańsku.
WOJCIECH ORGANEK PS. „GROM”
Jego matka należała do Armii Krajowej i wprowadziła syna do konspiracji, gdy ten skończył 16 lat. Przysięgę złożył we wsi Pruszyn w lipcu 1943 roku. Stał się żołnierzem II drużyny Kedywu obwodu Siedlce krypt. „Sowa” Podokręgu Wschodniego AK w ramach Obszaru Warszawskiego AK.
W maju 1944 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony na Majdanku. Po otwarciu bram obozu przez Sowietów 23 lipca 1944 roku szczęśliwie wrócił do domu. Jednak jako członek Armii Krajowej doświadczył również innej strony „wyzwolenia” – w 1945 roku został zatrzymany przez komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa, gdzie przesłuchiwano go przez ponad miesiąc i był przetrzymywany w więzieniu. Ostatecznie opuścił je 25 czerwca dzięki amnestii.
Zmarł 30 stycznia 2024 roku w wieku 96 lat.
JAN KOWALCZYS, PS. „ŚMIAŁY”
Weteran Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, od 1957 roku zamieszkały w Gdańsku. Prywatnie był stryjem Andrzeja Kowalczysa, gdańskiego radnego z klubu Koalicji Obywatelskiej.
W sierpniu 1944 roku został aresztowany przez NKWD i dostał od stalinowskiego sądu wyrok dziesięciu lat pozbawienia wolności i pięciu lat pozbawienia praw publicznych. Spędził pięć lat w łagrze na Syberii, a po wypuszczeniu z niego został karnie osiedlony w Norylsku, gdzie poznał przyszłą żonę Olgę. W 1957 roku małżonkowie wyjechali do Gdańska, gdzie spędzili resztę życia.
W wolnej Polsce jako weteran Armii Krajowej otrzymał rangę kapitana Wojska Polskiego. W styczniu 2021 roku prezydent Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
EUGENIUSZ WROCHNA, PS. „JASKÓŁKA”
Były żołnierz Armii Krajowej, wieloletni prezes gdyńskiego koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, laureat Medalu imienia Eugeniusza Kwiatkowskiego.
Walczył do końca wojny, a po rozformowaniu Armii Krajowej nie zerwał kontaktów z kolegami z konspiracji. Brał udział w wielu akcjach zbrojnych. Został aresztowany przez radomskie UB. Trafił do więzienia. Podczas przesłuchań nie przyznał się do przynależności do AK. W 1947 roku dostał powołanie do wojska. Zdecydował się na służbę w Marynarce Wojennej i tak w 1955 roku trafił do Gdyni.
Miał 98 lat.
ZBIGNIEW SULATYCKI
Kapitan Żeglugi Wielkiej i założyciel Polskiego Stowarzyszenia Morsko-Gospodarczego. W 2016 roku został odznaczony przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Był wychowawcą młodzieży na pokładzie żaglowca Dar Pomorza. Przez lata pracował zarówno na jednostkach Polskich Linii Oceanicznych, jak i zagranicznych statkach. Ukończył studia w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni.
W latach 90. Kapitan Sulatycki pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej, pracując na rzecz rozwoju polskiej gospodarki morskiej. Był założycielem Polskiego Stowarzyszenia Morsko-Gospodarczego, a także przewodniczącym Konwentu Morskiego, wspierającym działania Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej.
Zmarł w wieku 91 lat.
RYSZARD WOJNOWSKI
Wybitny żeglarz, na koncie miał opłynięcie bieguna północnego – jako pierwszy Polak w historii – i świata. Za te osiągnięcia dwukrotnie otrzymał Nagrodę Honorową Rejs Roku – Srebrny Sekstant i tytuł Pomorskiego Żeglarza Roku 2018.
Ryszard Wojnowski zmarł po długiej walce z chorobą nowotworową 19 lutego w szpitalu na Martynice. Miał 66 lat.
Posłuchaj wspomnienia:
ANDRZEJ PEREPECZKO
Znany marynarz, doktor nauk humanistycznych, wieloletni wykładowca Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, pisarz, publicysta oraz autor licznych książek dla dzieci i młodzieży. Przeszedł przez wszystkie szczeble morskiej kariery – od palacza do starszego mechanika.
Zmarł w wieku 93 lat.
RAFAŁ FORTUŃSKI
Pod koniec czerwca tego roku na wieczną służbę odszedł podinspektor Rafał Fortuński, wykładowca Szkoły Policji w Słupsku. Zmarł z powodu obrażeń, jakie odniósł, uderzony przez pędzący pojazd.
Podinspektora Fortuńskiego wspominają koledzy ze szkoły policji:
TERESA GRYS-SZYSZKA
Aktorka słupskiego teatru Tęcza w latach 1970-1985. Widzowie Tęczy mogą pamiętać ją ze spektakli „Dziecko gwiazdy” czy „Bajka o żołnierzu i śmierci”.
– Tereska nie straciła nigdy kontaktu z teatrem, odwiedzając nas na premierach i innych ważnych wydarzeniach – mówi Michał Tramer, dyrektor Teatru.
PIOTR GRUDZIEŃ
Pracownik słupskiego teatru Tęcza.
– Był jednym z filarów ekipy technicznej naszej sceny. Choć zwykle ukryty w kulisach, był zawsze czujny na to, co działo się na scenie, dając tym poczucie bezpieczeństwa aktorom – wspomina dyrektor Michał Tramer.
RG