SŁUCHAJ ON-LINE

Gościem Agnieszki Michajłow jest Tomasz Kloskowski, prezes Portu Lotniczego w Gdańsku. – Scenariusz, że terroryści wnoszą gdzieś bombę może zdarzyć się wszędzie. Lotnisko w Brukseli obsługuje więcej pasażerów niż gdańskie przez rok. – Moim zdaniem nie powinno się wyprowadzić kontrolo przed terminale. Po ataku na WTC tak zrobiliśmy. To oznacza paraliż. mamy skupisko ludzie, które jest skumulowane 200 metrów dalej.

– Belgowie są przed falą inwigilacji. Europa to nie Stany Zjednoczone. Obrońcy twierdzą, że niektóre dane to dane wrażliwe. Jest częściowe przyzwolenie na to, by jednak ograniczyć tę wolność. – Miałam jechać na święta samochodem. Prawda jest taka, że to, co wczoraj się wydarzyło, wzbudzi moją czujność. Znam belgijskie lotnisko bardzo dobrze. Nie można myśleć o obawach, tylko trzeba wziąć się w garść. Trzeba żyć i sobie

– Jest taka dzielnica, która jest wylęgarnią dżihadystów. Ja tam się nie zapuszczam. To dzielnica Molenbeek. Niektóre miejsca to właśnie takie niebezpieczne rejony i tam nie zaglądała policja. Problem był bagatelizowany. Szerzej trzeba spojrzeć na słabości Belgii. To państwo podzielone językowo i strukturalnie. – Jest przyzwolenie na tworzenie gett. Młodzi ludzie nie widzą dla siebie szans w Belgii i docierają do nich te radykalne hasła. To nie tylko problem

Gościem Radia Gdańsk jest już Beata Płomecka, korespondentka Polskiego Radia w Brukseli. Agnieszka Michajłow porozmawia z nią o wtorkowych zamachach w Belgii. Jak dzisiaj wygląda Bruksela? – Poranek zwykle o tej porze jest tętniący życiem. Nie jest to wymarłe miasto. Jest mniej samochodów na ulicach, część ulic jest zamkniętych. Kursują tylko dwie linie metra. Ludzi jest mniej, bo Europejczycy wyjeżdżają do swoich

– Pamiętam szaleństwo w czasie poprzednich zamachów. Wracając samolotem z przesiadka w Warszawie przeszedłem dodatkowe kontrole, których wcześniej nie prowadzono. Chaos, wściekłość i oburzenie pasażerów. Chyba nie tędy droga – pisze pan Jacek. – Patrząc dalej na cały problem, Polska jest krajem, można powiedzieć, prawie jednolitym kulturowo, wyznaniowo. Co prawda są mniejszości, ale jest to niewielki procent i paradoksalnie nasza niechęć do przyjezdnych innych