W sobotę, 29 kwietnia o godzinie 18:00 w Muzeum II Wojny Światowej rozpocznie się druga edycja Festiwalu Kultury Utraconej. W jego ramach przewidziano trzy wydarzenia skupiające się wokół twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza: prelekcję, wernisaż prac artysty i spektakl słowno-muzyczny.

Wernisaż wystawy „Witkacy dzieło utracone”, prelekcja dr. Przemysława Pawlaka z Instytutu Witkacego oraz spektakl grupy Witkacy Tribute Ensemble „Wistość Rzeczy” odbędą się w sali konferencyjnej imienia Jana Olszewskiego i sali wystaw czasowych w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (poziom minus trzeci).

(Materiały prasowe)

WYSTAWA DZIEŁ SŁYNNEGO ARTYSTY

Wystawa „”Witkacy –dzieło utracone” będzie dostępna dla zwiedzających podczas trwania całego festiwalu. Wstęp na wystawę kosztuje dziesięć złotych, ale wernisaż i finisaż są nieodpłatne.

– Wystawa, którą mamy zaszczyt zaprezentować na Festiwalu Kultury Utraconej w kontekście przerwania linii rozwoju naszej kultury i sztuki, jest konfrontacją ze stratą, ale też obrazuje nieodwracalną wyrwę ciągłości, którą Witkacy za życia nieuchronnie przeczuwał. Nie przypisywał tego kataklizmom ani nawet samej wojnie, tylko naturze ludzkiej zmierzającej do nicości. Uważał, że wraz z postępem społecznym następuje zanik uczuć metafizycznych będących źródłem wszelkiej sztuki. Twórczość Witkacego była czymś nowym, niepokojącym, nieogarnionym i nadal taką pozostaje. To tylko zarys jego aktywności, ale wprawiający w zakłopotanie i niemoc wobec erudycji i pracowitości, jaką reprezentował. Pod maską szalonego wesołka ukrywał się artysta niezwykle samotny i wstrząsany potężnymi pasjami. Uczucia metafizyczne, nieznane przeciętnemu człowiekowi, odsłaniały twórcę doskonałego i na wskroś tragicznego – wskazuje Maja Siemińska, gdańska artystka wizualna.

– Portrety Witkacego to swoisty „dziennik duszy”, zapis pejzaży wewnętrznych, podróż po nieznanych obszarach wyobraźni. Poza zachwytem to także zapis obsesji i lęków, ale w sposób tylko pozornie ludyczny, bo wiodący nas do prawdziwie wirtuozerskiego rezultatu. Witkacy pozostawiał w tyle etapy awangard mu współczesnych. Był genialnym pisarzem, dramaturgiem, filozofem i poetą, co wywiódł ze swej aktywności malarskiej i poprzez powyższe dyscypliny zawsze doń powracał. Kilkadziesiąt lat po jego śmierci badacze i krytycy zaczęli próbować rozumieć i określać jego twórczość. Do dziś Witkacy wymyka się wszelkim kategoriom, nie pasuje do żadnych „-izmów”. Z 40 dramatów przetrwało 20, z tysięcy frapujących karteluszek pełnych zapisków, zwariowanych wierszy i pocztówek pozostała zaledwie garść. Wystawa eksponuje kilka pocztówek i listów do przyjaciół, kilka osobistych dokumentów – dodaje.

SPECJALISTA OD WITKACEGO

Jeśli chodzi o prelekcję, Przemysław Pawlak jest absolwentem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, doktorem teatrologii Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, współfundatorem i prezesem Instytutu Witkacego, członkiem Rady Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, współredaktorem bibliografii Stanisława Ignacego Witkiewicza („Dzieła zebrane”, 2020), tomów esejów „Witkacy. Plėšrūniškas protas” (2018) i „Witkacy. Drapieżny umysł” (2021), współautorem biografii Mieczysława Choynowskiego („Demon aktywizmu. Prekursor polskiej psychometrii”, 2022), biografem i redaktorem pism Henryka Kazimierowicza („Powiernik Witkacego”, 2017; „Ksiądz z nienapisanej sztuki Witkacego”, 2021), edytorem „Wspomnień” Henryka Jasieńskiego, laureatem nagród Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej imienia Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego oraz Prezydenta Miasta Kalisza, działaczem Stowarzyszenia Miasto Jest Nasze, organizatorem akcji #RatujPIW. Publikował między innymi w „”Sztuce Edycji””, „”Pamiętniku Teatralnym”” i na portalu witkacologia.eu, współtworzył też pismo „”Witkacy!””.

Z kolei Witkacy Tribute Ensemble, twórcy „Wistości Rzeczy”, to międzynarodowy zespół tworzony przez instrumentalistów, kompozytorów, wokalistów, aktora i malarza. Inicjatorem przedsięwzięcia jest Bogusław Raatz. Na „Wistość Rzeczy” składają się piosenki i recytacje ubarwione muzycznymi ilustracjami. Całość nie ma jednego określonego stylu – poza klimatami jazzowymi znalazły się tu elementy rockowego groovy i funky, a większości kompozycji towarzyszy bardzo klimatyczna trąbka Wojciecha Jachny, która w szczególny sposób podkreśla ich metafizyczność. Podczas koncertu wystąpią: Paweł Sakowski –(recytacja), Wojciech Jachna –(trąbka), Bogusław Raatz – (gitara, syntezator gitarowy) i Daniel Mackiewicz –(instrumenty perkusyjne).

Patronat honorowy nad Festiwalem Kultury Utraconej objął Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński. Impreza została dofinansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Więcej informacji na temat składających się na nią wydarzeń można znaleźć >>>TUTAJ, >>>TUTAJ, >>>TUTAJ i >>>TUTAJ.

oprac. MarWer