Wraz z wybuchem wojny mnóstwo osób szukało w Polsce schronienia. To głównie kobiety i dzieci. Jednak duża grupa Ukraińców w Polsce była obecna przed wybuchem wojny. Historię trzech takich kobiet będzie można usłyszeć w reportażu „Ukraina jest rodzaju żeńskiego”.
Pomoc humanitarna po roku od rozpoczęcia wojny to tysiące kilometrów przejechanych do Chersonia, Mikołajewa, czy innych wiosek i miasteczek na wschodniej Ukrainie. Z ostatniej wizyty z konwojem bohaterka reportażu Anny Rębas przywiozła plecak pełen odłamków śmiercionośnej broni. Znalazły się zarówno fragmenty czołgów i rakiet. Ale przywiozła też wspomnienia i obrazy, których nie da się zapomnieć…
Czy można obchodzić rocznicę rozpoczęcia leczenia raka? Tak – bo proces leczenia jest częścią życia.
Połączyła ich miłość. Miłość w dalekim kraju. Jak sami podkreślają, stało się to dzięki…kolumbijskim elektrykom.
W Polsce jest ich coraz mniej, zaczynają być rzadkością, a wręcz pewnym unikatem. Niektórzy się tym nie przejmują, jednak wielu uważa je za magiczne i doceniają to rzemiosło nad wyraz mocno. To także ci sami ludzie, którzy ubolewają, że to zawód, który za kilka, może kilkanaście lat zniknie z mapy kraju.
Pokonują kilka tysięcy kilometrów, aby dojechać do najbardziej potrzebujących na wschodniej Ukrainie. Aleksandra Kamińska z fundacji Zupa na Monciaku nie ukrywa, że za każdym razem, gdy jedzie z pomocą na Ukrainę, towarzyszy jej lęk, ale i radość, bo na drogach widzi wiele samochodów z polskimi tablicami rejestracyjnymi. Poprzedni Następny Aleksandra Kamińska podkreśla, że Ukraińcy doceniają to, że Polacy im pomagają. A potrzebujących jest bardzo wielu. – Mam troje dorosłych
Zapraszamy państwa do poznania ludzi ulicy i miejsca, w którym się spotykają. Miejsca, mimo styczniowego zimna, bardzo ciepłego.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
