Ile bram miał Gdańsk? Kto zgadnie? Nie jest to łatwa zagadka i zapewne nieliczni odpowiedzieliby na to pytanie natychmiast i bez błędu. Ponieważ Gdańsk, wzorem miast niderlandzkich, poza bramami, jakie znamy (określmy je lądowymi), miał też bramy wodne, które… są obecne do dzisiaj.
Kolorowe, połyskujące, obłożone materiałem udającym szlachetne materiały, których wcale na nich nie było. Tak wyglądały gdańskie kamienice w okresie nowożytnym, czyli największego rozkwitu miasta. Ale kamienica kamienicy nierówna, jedne bogatsze inne biedniejsze.
W „Tajemnicach Pomorza” tym razem wybieramy się po chleb, ryby, mięso, ale i po opał. Dawny Gdańsk – w średniowieczu i okresie nowożytnym – miał swoje ówczesne hiper- i supermarkety. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że całe miasto było jednym wielkim sklepem. Dlaczego?
W Ratuszu Głównomiejskim w Gdańsku jest pewne pomieszczenie, które dzisiaj nazwalibyśmy kasą pancerną. I to całkiem sporą. Mury grube na 1,5 metra, małe zakratowane okienko, ogniotrwałe drzwi i bogate zdobienia, które miały… rozświetlić wnętrze.
Pojawił się bardzo szybko, jego powstanie oznaczało wkroczenie nowoczesności do Gdańska. Pierwszy dworzec kolejowy to wcale nie ten, z którego odjeżdżamy dzisiaj. Nie ma już bowiem po nim śladu.
Góra Gradowa wznosząca się nad Gdańskiem to dzisiejsza siedziba Hevelianum, ale przez lata było to miejsce ufortyfikowane, broniące dostępu do grodu nad Motławą. Podnóże góry usiane było cmentarzami i te znane są wszystkim, którzy interesują się historią Gdańska, ale są też tajemnicze miejsca pochówku, które nigdy cmentarzami nie były. Mało tego, dotąd pochowani są tam ludzie.
Jedno z bardziej malowniczych miejsc w Gdańsku. Politechnika Gdańska. Danielowi Wojciechowskiemu udało się dostać prawie na sam szczyt gmachu głównego, gdzie pani Barbara Ząbczyk-Chmielewska, kierownik sekcji historycznej PG, opowiedziała mu o dawnych sprzętach używanych na uczelni.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
