Historia sprawowania władzy nad Gdańskiem jest równie burzliwa, jak dzieje samego miasta. Kto zarządzał nim na przestrzeni dziejów, opowiada prof. Beata Możejko, autorka książki „Poczet sołtysów, burmistrzów, nadburmistrzów, przewodniczących Miejskiej Rady Narodowej i prezydentów Gdańska od XIII do XXI wieku”.
– Kiedy mówimy o czasach przedkrzyżackich rządów namiestników i książąt gdańsko-pomorskich, mówimy o pierwszych sołtysach. Była to władza dziedziczna. Później nadszedł czas przejęcia grodu przez zakon krzyżacki i wydarzenia z listopada 1308 roku. Przez 20 lat w źródłach pisanych jest cisza o mieście. Dopiero w 1328 roku w zestawieniach celnych mamy informację o kupcach gdańskich, więc wiemy, że miasto się odrodziło. Wówczas nastąpiło przejście z prawa lubeckiego na prawo chełmińskie, które zreorganizowało władzę. W miejsce sołtysa pojawił się burmistrz, a obok rady miasta funkcjonowała niższa instytucja, ława miejska – opisywała początki zarządzania Gdańskiem prof. Beata Możejko.