Dziś wakacje oraz podróżowanie i zwiedzanie świata wydają się być czymś oczywistym. Zjawisko to ma jednak jedynie kilkadziesiąt lat. Dawniej był to przywilej klas najwyższych. O tym, jak dawniej spędzano latem, Wojciech Suleciński rozmawiał z prof. Tadeuszem Stegnerem z Uniwersytetu Gdańskiego.

– Wyjazdy zaczęły się w XVIII wieku. Młodzieńcy angielscy jeździli na tradycyjny Grand Tour. Spędzali rok lub kilka lat w Europie. Towarzyszyła im służba i rysownik. Na przełomie XVIII i XIX wieku pojawiła się moda na wodolecznictwo. Lekarze angielscy twierdzili, że kąpiele w Bałtyku mają wielkie walory zdrowotne. Zaczęły powstawać pierwsze kąpieliska i uzdrowiska. W XIX wieku we wszystkich dziedzinach następowała demokratyzacja. Coraz większa grupa zaczęła uczestniczyć w różnego typu wyjazdach, które najpierw były przeznaczone dla wyższych sfer, potem dla średnich. Na przełomie XIX i XX wieku związki zawodowe i partie socjalistyczne zaczęły organizować pierwsze wczasy wypoczynkowe dla sfer robotniczych. Wtedy też zamożniejsze warstwy chłopskie zaczęły brać udział w pielgrzymkach na Jasną Górę – wyjaśnił prof. Tadeusz Stegner.

Posłuchaj całej rozmowy:

Wojciech Suleciński/ua