Çatalhöyük – rozdwojone wzgórze) – stanowisko archeologiczne położone na południowy wschód od miasta Konya w Anatolii w centralnej Turcji, w 2012 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Çatalhöyük to jedna z największych osad neolitycznych, odkrytych w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Osada została odkryta pod koniec lat 50. XX wieku, a w latach 1961-1965 archeolodzy brytyjscy pod kierownictwem Jamesa Mellaarta prowadzili tam wykopaliska. Szacuje się, że osada została założona między 7400 a 7300 roku p.n.e. Zamieszkiwało ją do 10 tysięcy ludzi, którzy zajmowali się rolnictwem oraz hodowlą zwierząt. Budowali dwupiętrowe domy z kamienia, gliny oraz z wypalanej na słońcu cegły, które wybielano wapnem. W domach tych nie było schodów, na wyższe kondygnacje wchodziło się po drabinie, która chowano do środka w razie ataku wroga. Przerwane prace archeologiczne zostały wznowione w 1993 roku przez międzynarodowy zespół pod kierunkiem prof. Iana Hoddera z Uniwersytetu w Cambridge. Od roku 2001 w pracach badawczych bierze udział również polska ekspedycja.
Źródło:Wikipedia. Fot.Jason Quinlan