Dziś o tej co wybiera się za morze, ale wybrać się n ie może. Sójka tak lubi nasz kraj, że nigdy go nie opuszcza? Ile w tej bajce jest prawdy? Okazuje się, że całkiem sporo. Nasze ptaki faktycznie rzadko decydują się na wędrówkę. Do zimy przygotowują się zbierając zapasy.
Żołędzie, nasiona buka, orzechy włoskie to ich przysmaki. Sójki nie gromadzą zapasów w jednym miejscu, żeby nie padły łupem dzików lub innych sójek. Każdy orzech, czy żołędź chowany jest oddzielnie. A, że nie wszystkie kryjówki odnajduje zimą, sójki pełnią rolę ważną rolę w rozsiewaniu dębów, buków i innych drzew.

Sójki robią zapasy na zimę. Fot. Andrzej Szuksztul

Sójki nie są jednak wyłącznie „stacjonarne”. Te z północy Europy mają zapędy globtroterskie. Podejmują krótkie wędrówki (do kilkuset kilometrów). Potrafią się wtedy łączyć w luźne stada do nawet kilkuset osobników.

Sójki to jedni z największych leśnych krzykaczy. Nie dość, że kraczą po sójczemu, to jeszcze doskonale naśladują dźwięki innych zwierząt. Potrafią doskonale udawać głos myszołowa i jastrzębia, swojego śmiertelnego wroga. Robi to często, aby odstraszyć inne sójki ze swojego terytorium. Potrafi też naśladować głosy zwierząt domowych. Jeden z ornitologów opisuje spotkanie z sójką, w trakcie której ptak najpierw „zamiauczał”, na zbliżającego się psa, a potem mu się „odszczekał”. Co ciekawe sójka odpowiedziała głosem innego psa?

Na zdjęcia Janiny Woszczyńskiej sójka wygląda na małomówną. W naturze jest „wyszczekana”.

Sójki to najbardziej kolorowy przedstawiciel ptaków krukowatych w naszym kraju. W oczy rzuca się ceglasto-różowe ubarwienie głowy brzucha i boków ciała, kontrastujące z białym podogoniem i czarnymi lotkami, sterówkami oraz charakterystycznym wąsem. Najbardziej jednak widoczny element upierzenia to błękitne pokrywy naskrzydłowe. W ich poszukiwaniu warto nie tylko patrzeć w górę. Można je znaleźć, szczególnie teraz jesienią, wśród opadłych liści. Sójki bowiem właśnie teraz pierzą się wymieniając część piór na nowe. Po gęstości i regularności czarnych prążków można rozpoznać wiek sójki. Jeśli są one gęste i regularne mamy do czynienia z ptakiem dorosłym.

Sójki to prawdziwi leśni strażnicy. Widzą wszystko i szybko informują inne zwierzęta o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Wielu swoim sąsiadom ratują w ten sposób życie, a drapieżnikom i myśliwym każą obejść się smakiem.

Wypatrujmy sójek wśród dębów, orzechów i buków, gdzie są najbardziej aktywne. Im więcej bowiem zgromadzą zapasów, tym łatwiej uda im się przetrwać nadchodzącą wielkimi krokami zimę.

Posłuchaj audycji o sójkach