Wille Kamiennej Góry są przepiękne. Spacer po tej najmniejszej gdyńskiej dzielnicy zaczynam właśnie od ulic Krasickiego, Sędzickiego, Sienkiewicza, Kasprowicza, Mickiewicza czy Sieroszewskiego i Korzeniowskiego.

W założeniu ta dzielnica miała być miastem-ogrodem. Większość terenów była wykupiona przez Towarzystwo Kąpieli Morskich. Każdy budynek jest  „perełką”. Prawie w każdym żyje jakaś legenda i duch.

Jest to bardzo bogata dzielnica. A wille okazałe. Ale Kamienna Góra to nie tylko górny taras. Miała się nazywać Kamieniec Pomorski, ale w końcu została Kamienną Górą. Początkowo domy w górnych tarasach powstawały w stylach neorenesansowym i neobarokowym, nawiązującym do polskich dworków. W latach 30. pojawił się modernizm.

Moim przewodnikiem jest gdyńska radna Maja Wagner, mieszkaniec dzielnicy Arkadiusz Brzęczek – publicysta, pisarz, przewodnik i pasjonat Gdyni oraz właścicielki przepięknej willi „Poznanianka” na ulicy Sędzickiego 116 Beata Czyż i Marlena Ogrodowicz. Są już jej kolejnymi właścicielkami. Dom przekazał im w spadku ojciec. To miejsce wyjątkowe w chaosie miasta. Tu zawsze można znaleźć ciszę, tu zawsze pną się po murach róże. I nadal przepięknie pachną.

(Fot. Radio Gdańsk/Anna Rebas)

Z centrum czy bulwaru jest tu dojść bardzo łatwo. Ci, którzy nie lubą wchodzić po schodach, mogą skorzystać z wagonika, który wwiezie ich na górę. Wiele lat Kamienną Górę rewitalizowano. Jej naprawa ciągle trwa. Kosztowała władze miasta prawie 10 milionów złotych. Cały czas pracują tu ogrodnicy i planiści, którzy robią wszystko, by to miejsce było takie jak kiedyś. Schody są modernizowane, a chodniki naprawiane.
 
Starsi mieszkańcy bardzo sobie chwalą kolejkę. Wjazd na górę trwa kilka minut. Wjeżdżamy wprost na zabytkowy krzyż. Z tego miejsca rozpościera się najpiękniejszy widok na morze i gdyńską panoramę. Domy powstałe w latach 30. nie mają dekoracji, są proste i bardzo często posiadają elementy opływowe, które były uznawane za morskie.

Domy w obu stylach można nadal oglądać spacerując po Kamiennej Górze, gdzie wiele z nich zostało odrestaurowanych. Kamienna Góra przed II wojną światową, tak jak i po wojnie, była dzielnicą willową i ekskluzywną. Z tego powodu tak niewiele się w niej zmieniło. Przykładami domów z lat 20., budowanych w stylu polskich dworków, są między innymi: willa „Henryka” (ul. Sędzickiego 8), willa „Nasz domek” (ul. Sienkiewicza 5), willa „Poznanianka” (ul. Sędzickiego 16), czy willa „Szumka” (ul. Sienkiewicza 37).