Otwieramy je i zamykamy, bronią dostępu do naszych mieszkań czy pokojów. Współcześnie są raczej proste i produkowane masowo, a dawniej były dziełami sztuki na które stać było nielicznych.
Kiedyś to były czasy – mawiają starsi. Młodzież była inna i wszystko było lepsze. Tego nie sposób sprawdzić, ale prawda jest taka, że studenci byli kiedyś inni i można było ich rozpoznać na ulicy. Z jakiego powodu? Organizowali się bowiem w korporacjach.
Ile bram miał Gdańsk? Kto zgadnie? Nie jest to łatwa zagadka i zapewne nieliczni odpowiedzieliby na to pytanie natychmiast i bez błędu. Ponieważ Gdańsk, wzorem miast niderlandzkich, poza bramami, jakie znamy (określmy je lądowymi), miał też bramy wodne, które… są obecne do dzisiaj.
Kolorowe, połyskujące, obłożone materiałem udającym szlachetne materiały, których wcale na nich nie było. Tak wyglądały gdańskie kamienice w okresie nowożytnym, czyli największego rozkwitu miasta. Ale kamienica kamienicy nierówna, jedne bogatsze inne biedniejsze.
W „Tajemnicach Pomorza” tym razem wybieramy się po chleb, ryby, mięso, ale i po opał. Dawny Gdańsk – w średniowieczu i okresie nowożytnym – miał swoje ówczesne hiper- i supermarkety. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że całe miasto było jednym wielkim sklepem. Dlaczego?
W Ratuszu Głównomiejskim w Gdańsku jest pewne pomieszczenie, które dzisiaj nazwalibyśmy kasą pancerną. I to całkiem sporą. Mury grube na 1,5 metra, małe zakratowane okienko, ogniotrwałe drzwi i bogate zdobienia, które miały… rozświetlić wnętrze.
Pojawił się bardzo szybko, jego powstanie oznaczało wkroczenie nowoczesności do Gdańska. Pierwszy dworzec kolejowy to wcale nie ten, z którego odjeżdżamy dzisiaj. Nie ma już bowiem po nim śladu.
Nawigacja
YouTube
© 2022 - Radio Gdańsk
