Pisanie wierszy to sprawa zespołowa. Poezja jest pisana i poezja piszę się. Zdarza się, że poeta staje się kimś w rodzaju medium, wybrańcem.
Adam Zagajewski – jeden z największych współczesnych poetów i eseistów, od lat wymieniany wśród kandydatów do literackiej nagrody Nobla. W audycji Spółgłoski z Dąbrowskim artysta zaprezentował swoje wiersze i opowiedział między innymi o tym, co święta wspólnego mają z poezją, czy faktycznie jesteśmy ojczyzną poetów, czym jest styl wysoki w jego wierszach i dlaczego wyobraźnia jest niezbędna.
Niejasność w wierszu – kolejny błąd piszących. Utwory są niejasne, bo są źle napisane, toną w abstrakcjach, uogólnieniach, są przegadane, niekomunikatywne, gubią się w meandrach stylistyki i składni.
Rytmiczne wyboje i rymy częstochowskie. To kolejne problemy, z którymi spotykamy się dziś w wierszach. Jak je eliminować?
Pompatyczność w wierszu. Napuszone i uroczyste słownictwo było charakterystyczne w czasie socrealizmu, w czasie odurzenia stalinizmem, o czym dziś raczej chcielibyśmy zapomnieć.
Dobry wiersz to taki, który zaskakuje i zachwyca świeżym widzeniem rzeczywistości, który stare i dobrze znane afekty i emocje nazywa w nowy sposób. Wiersz przewidywalny i oczywisty nie daje się czytać.
W zeszłym tygodniu rozmawialiśmy o najczęściej spotykanych błędach poetyckich. Była to tzw. wata słowna, ględzenie, ubogi język, utarte sformułowania. Dziś do niesławnego katalogu dodajemy także uogólnienia.
Nawigacja
YouTube
© 2022 - Radio Gdańsk
