historia



Silva rerum czyli w staropolskim ogrodzie rzeczy

Karnawał obywatelski po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja. Nadzieja na silną Polskę

W kolejnym odcinku audycji „Silva rerum, czyli w staropolskim ogrodzie rzeczy” powracamy do okresu, który można nazwać karnawałem obywatelskim, czyli czasem entuzjazmu i wiary w odrodzenie państwa. To lata 1791-1792, gdy minął rok od uchwalenia Konstytucji 3 Maja. 

Silva rerum czyli w staropolskim ogrodzie rzeczy

Od entuzjazmu do klęski. Rok karnawału w Polsce w XVIII wieku

Okres w Polsce w latach 1791-1792 można nazwać rokiem karnawału – czasem entuzjazmu, radości i nadziei, porównywalnym z późniejszym Karnawałem Solidarności. Wówczas, podobnie jak w XX wieku, w narodzie tliła się wiara w odrodzenie państwa, a także trwała intensywna praca nad jego organizacją i wzmocnieniem.

Silva rerum czyli w staropolskim ogrodzie rzeczy

Bogaci, ale bez głosu. Osobliwa sytuacja polskiego mieszczaństwa w XVIII wieku

W XVIII wieku polskie mieszczaństwo znajdowało się w osobliwej sytuacji. Nie miało praw politycznych, ale miało pieniądze. Szlachta natomiast miała prawo, lecz często była bez grosza. Jednak i tak zamożność polskich mieszczan nie dorównywała bogactwu mieszczaństwa paryskiego.

Silva rerum czyli w staropolskim ogrodzie rzeczy

„Król z narodem, naród z królem”. Tak Polacy świętowali uchwalenie Konstytucji 3 Maja

Uchwalenie Konstytucji 3 Maja w 1791 roku było nie tylko przełomowym aktem prawnym, ale przede wszystkim momentem wielkiego narodowego zjednoczenia. Ta ustawa zasadnicza, pierwsza w Europie, stała się iskrą, która rozpaliła w społeczeństwie ogromny entuzjazm i nadzieję na odbudowę silnego państwa. Jak wyglądał ten zbiorowy zryw i w jaki sposób Polacy, od elit po mieszczan, manifestowali radość z historycznej zmiany?

Zwiększ tekstZmniejsz tekstCiemne tłoOdwrócenie kolorówResetuj