– Ważne jest, aby używać frazeologizmów poprawnie i nie zmieniać żadnej z ich form składowych, aby nie stracić ich znaczenia – mówi Krzysztof Kuczkowski. Co jeśli takie przekształcenia nastąpią w wierszu?
– Brzydkie wiersze to takie, które kłamią, niepotrzebnie posługują się wulgaryzmami i służą do osiągnięcia konkretnego, zwykle mało wzniosłego, celu – mówił Krzysztof Kuczkowski.
– Szpieg nagrywa szpiegowskie zdobycze na mikrofilmach, poeta zapisuje obserwacje w notesie – mówi Krzysztof Kuczkowski, kolejny raz przypominając, jak ważne jest zapisywanie ulotnych myśli. Cytuje przy tym Artura Nowaczewskiego, autora książki Hostel Nomadów, wskazując jak „ścinki” z notatnika stają się literackimi impresjami.
Ile wolno autorom pretendującym do miana bycia poetą? Czy w imię twórczości można przekraczać wszelkie granice, by później nazywać to sztuką? – Najbardziej irytujące jest używanie wyrazów bez ich zrozumienia i nadawanie im innych znaczeń niż te, które są im przypisane – mówi Krzysztof Kruczkowski.
Wystan Hugh Auden, wybitny poeta współczesny, stwierdził, że krytyk sztuki powinien mieć odwagę ujawnić, co lubi i co ceni.
– Licentia poetica to wyrażenie pochodzące z łaciny, przyjmuje się, że pierwszy zastosował je Lucjusz Anneusz Seneka, zwany młodszym. Zgodnie z definicją, jest to przyzwolenie na wolność twórczą dopuszczającą odstępstwa od norm językowych, reguł formalnych lub wierności w opisie faktów. Czy zatem jest to licencja na błąd? – mówił w audycji „Po pierwsze wiersze” Krzysztof Kuczkowski.
– Na ekranach smartfonów czy tabletów tworzy się język, z którym literatura flirtuje. Na razie bez wybitnych osiągnięć. Język Twittera może wcale nie stać się literacki, ale język literacki może stracić to, co świadczy o jego urodzie – mówił w audycji Po pierwsze wiersze Krzysztof Kuczkowski.
Nawigacja
YouTube
© 2022 - Radio Gdańsk
