Ratusz Głównego Miasta w Gdańsku jest chyba wszystkim świetnie znany: strzelista wieża, carillony na jej szczycie, piękny portal wejściowy i ogromne kamienne schody, ale także Muzeum Gdańska. Jak często jednak patrzymy „pod nogi”, spacerując po starym Gdańsku?
Jaki los czekał w święta gdańskich żołnierzy w czasach Pierwszej Rzeczypospolitej? O tym w świątecznych „Tajemnicach Pomorza” Daniel Wojciechowski rozmawiał z Krzysztofem Kucharskim, edukatorem z Muzeum Gdańska i założycielem grupy rekonstrukcyjnej Garnizon Gdańsk.
Otwieramy je i zamykamy, bronią dostępu do naszych mieszkań czy pokojów. Współcześnie są raczej proste i produkowane masowo, a dawniej były dziełami sztuki na które stać było nielicznych.
Ile bram miał Gdańsk? Kto zgadnie? Nie jest to łatwa zagadka i zapewne nieliczni odpowiedzieliby na to pytanie natychmiast i bez błędu. Ponieważ Gdańsk, wzorem miast niderlandzkich, poza bramami, jakie znamy (określmy je lądowymi), miał też bramy wodne, które… są obecne do dzisiaj.
Kolorowe, połyskujące, obłożone materiałem udającym szlachetne materiały, których wcale na nich nie było. Tak wyglądały gdańskie kamienice w okresie nowożytnym, czyli największego rozkwitu miasta. Ale kamienica kamienicy nierówna, jedne bogatsze inne biedniejsze.
W Ratuszu Głównomiejskim w Gdańsku jest pewne pomieszczenie, które dzisiaj nazwalibyśmy kasą pancerną. I to całkiem sporą. Mury grube na 1,5 metra, małe zakratowane okienko, ogniotrwałe drzwi i bogate zdobienia, które miały… rozświetlić wnętrze.
Góra Gradowa wznosząca się nad Gdańskiem to dzisiejsza siedziba Hevelianum, ale przez lata było to miejsce ufortyfikowane, broniące dostępu do grodu nad Motławą. Podnóże góry usiane było cmentarzami i te znane są wszystkim, którzy interesują się historią Gdańska, ale są też tajemnicze miejsca pochówku, które nigdy cmentarzami nie były. Mało tego, dotąd pochowani są tam ludzie.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
