Wnętrze przedwojennego statku „Piłsudski” pod lupą. Nowe ustalenia historyków

M.s. "Piłsudski" (fot. Wikimedia Commons)

Historycy ustalili, że luksusowe wnętrza art déco na przedwojennym statku „Piłsudski” zostały przebudowane, a część dzieł sztuki zdjęto ze statku i wywieziono poza stocznię. Wcześniej uważano, że uległy one zniszczeniu w nalotach Luftwaffe. Wyniki badań zostaną opublikowane w książce i zaprezentowane na wystawie w 2026 roku.

Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku zakończyło dwuletni projekt badawczy o nazwie m.s. „Piłsudski” – badanie strat wojennych. Celem przedsięwzięcia była próba odpowiedzi na pytanie, co stało się z wyposażeniem, zwłaszcza dziełami sztuki, które znajdowały się na polskim transatlantyku. Badacze chcieli również ustalić status prawny tych przedmiotów. Jesienią 1939 r. statek został oddany w czarter brytyjskiej Royal Navy i został przebudowany na transportowiec wojskowy.

Kierownik Działu Historii Żeglugi i Handlu Morskiego Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku Patryk Klein podkreślił, że m.s. „Piłsudski” należał do najwyższej klasy ówczesnych liniowców.

– Ten luksusowy transatlantyk łączył nowoczesną technikę z wystrojem zaprojektowanym przez czołowych polskich artystów: architektów, malarzy, rzeźbiarzy, grafików oraz projektantów tkanin, dywanów i rzemiosła artystycznego – podał.

LICZNE DZIEŁA SZTUKI

Na statku znajdowały się liczne dzieła sztuki znanych artystów. Z katalogu sporządzonego przez Lecha Niemojewskiego wiadomo, że wśród nich były m.in.: portret marszałka Józefa Piłsudskiego autorstwa Zygmunta Grabowskiego; obrazy Zofii Stryjeńskiej „Wędrowcy” i „Grajek”; cykle Jeremiego Kubickiego „Życie kobiety” oraz „Cztery pory roku”; dekoracje malarskie Wacława Borowskiego; płaskorzeźby Antoniego Kenara; rzeźby Tadeusza Breyera „Ameryka” i „Europa” oraz rzeźba Alfonsa Karnego „Dziewczynka ze skakanką”.

Większość mebli i tkanin wykonano według projektów artystów w Spółdzielni Artystów Plastyków „Ład”. Zaangażowano także renomowane polskie firmy rzemiosła artystycznego, m.in. wytwórnię braci Łopieńskich, fabrykę Józefa Frageta oraz zakłady porcelany w Ćmielowie.

ODNALEZIENIE UMÓW

Przebudowę przeprowadzono w stoczni Swan, Hunter & Wigham Richardson w Wallsend pod Newcastle. W trakcie prac usunięto ze statku dzieła sztuki i część wyposażenia gastronomiczno-hotelowego, a następnie zdeponowano je w skrzyniach w stoczni.

– Kluczowym celem badań było odnalezienie umowy czarterowej i umowy ubezpieczenia statku. Dokumenty te często zawierały spisy inwentarza, które mogłyby pomóc ustalić losy wyposażenia. Choć nie udało się odnaleźć samych zabytków, odkryto dokument potwierdzający, że część wyposażenia została zdjęta ze statku i wywieziona poza teren stoczni. Ustalono również, że wyposażenie nie zostało zniszczone w nalotach Luftwaffe, co wcześniej było jedynie przypuszczeniem powtarzanym przez historyków i pasjonatów tematu – wyjaśnił Klein.

Najważniejszą rolę w trakcie badań odegrały archiwa brytyjskie i włoskie, a równolegle prowadzono kwerendy w archiwach polskich. Z Włoch pozyskano około 300 fotografii, w dużej mierze nigdy niepublikowanych, które ukazują szczegóły montażu dzieł sztuki oraz wystrój wnętrz statku. W Wielkiej Brytanii odnaleziono dokument potwierdzający, że zabytki zostały zdjęte ze statku i wywiezione ze stoczni podczas przebudowy. W Polsce odszukano spis inwentarza z dnia zatonięcia statku, co pozwoliło określić liczbę dzieł sztuki znajdujących się na pokładzie jednostki po wypłynięciu ze stoczni. Ponadto badacze dotarli do numerów umów ubezpieczenia statku wraz z dokumentacją szacunkową określającą wartość jednostki i dzieł sztuki w momencie ich utraty. Wiemy również, jaki jest status prawny dzieł sztuki i wyposażenia, które zostało zdjęte ze statku podczas jego przebudowy w Newcastle.

WYNIKI BADAŃ

Rezultaty badań zostaną przedstawione w książce „m.s. Piłsudski, m.s. Batory. Statki, które opowiedziały Polskę światu”, której premiera odbędzie się 26 listopada 2025 r. w Narodowym Muzeum Morskim w Gdańsku. Publikacja obejmuje 10 esejów oraz obszerny katalog zbiorów muzealnych związanych z „bałtyckimi bliźniakami”.

Wyniki zostaną również zaprezentowane na wystawie czasowej o polskich transatlantykach, której otwarcie zaplanowano na czerwiec 2026 r. W projekcie wzięli udział Patryk Klein, Iwona Bienia, Emilia Brotz, dr. Jan Tymiński i dr Marcin Westphal.

PAP/mk

Zwiększ tekstZmniejsz tekstCiemne tłoOdwrócenie kolorówResetuj