Przedsiębiorcy z Business Centre Club przedstawili listę 13 oczekiwań wobec nowego premiera. Liczą na zrozumienie, bo Mateusz Morawiecki postrzegany jest jako człowiek mocno związany z gospodarką i przedsiębiorczością. Najbliższe zadania dla premiera zdaniem przedsiębiorców. Postulaty BCC komentują goście Radia Gdańsk.

O oczekiwaniach przedsiębiorców rozmawiali goście audycji Ludzie i pieniądze w Radiu Gdańsk: Roland Budnik – Urząd Pracy w Gdańsku, Izabela Grajek – przedsiębiorca, Marek Lewandowski – rzecznik Solidarności. Zapraszamy do słuchania.

Najbliższe zadania dla premiera według BCC:

1. Doprowadzenie do uchwalenia w Parlamencie, wypracowanej wraz z organizacjami przedsiębiorców, Konstytucji Biznesu – prawa zapowiedzianego przez wicepremiera Morawieckiego w ubiegłym roku – z zasadami m.in. domniemania niewinności przedsiębiorcy i jego prawa do błędu.

Konstytucja Biznesu powinna zapewnić bezpieczeństwo przedsiębiorcom, zwłaszcza w tak często i głęboko zmienianym systemie podatkowym. Słuszna walka z szarą strefą i nieuczciwą konkurencją, którą podjął rząd, przyniosła również zagrożenia dla uczciwych przedsiębiorców, którzy niejednokrotnie muszą bronić się przed nieuzasadnionymi oskarżeniami o udział w wyłudzaniu VAT. Na zbyt szeroką skalę organy podatkowe stosują zasadę solidarnej odpowiedzialności podatkowej przedsiębiorcy za zobowiązania innych podmiotów. Uczciwym firmom zbyt często odbierane jest prawo do odliczenia VAT lub naliczane są zaległości dlatego, że inna firma w łańcuchu dostaw nie rozliczyła podatku.

2. Konieczne jest pobudzenie wzrostu inwestycji prywatnych, które spadły do najniższego w dobie transformacji poziomu niecałych 11 proc. PKB.

Priorytetem powinno być zmniejszanie ryzyka inwestycyjnego w taki sposób, by w przygotowywanych, nowych regulacjach prawnych, w tym także podatkowych, minister finansów skrupulatnie sprawdzał, czy respektowana jest zasada ochrony uczciwych podatników przed nieuczciwymi oraz przed instytucjami państwowymi, nadużywającymi możliwości zróżnicowanych interpretacji prawa.

3. Obniżenie pozapłacowych kosztów pracy.

Pozapłacowe koszty pracy, czyli tzw. klin podatkowy, są w Polsce za wysokie, w dodatku z kolejnych raportów OECD Taxing Wages wynika, że systematycznie rosną. Wysokie koszty pracy zniechęcają do aktywności i negatywnie wpływają na tempo wzrostu gospodarczego. Jako państwo doganiające kraje rozwinięte, w dążeniu do osiągnięcia poziomu rozwoju zbliżonego do średniej unijnej, powinniśmy zmniejszać skalę fiskalizmu. Ostatnim, b. negatywnym przykładem wzrostu obciążeń, bez podwyższania podatków, był projekt ustawy, nad którym pracuje obecnie Parlament, znoszący limit 30-krotności ozusowania pensji pracowników.

4. Zwiększenie zaufania przedsiębiorców do państwa i prawa poprzez uspokojenie atmosfery politycznej i zmniejszenie represyjności przepisów prawa gospodarczego.

Rząd powinien zagwarantować podmiotom gospodarczym, w szczególności tym, które planują inwestycje, takie działanie wymiaru sprawiedliwości, które będzie bezstronne, pozbawione podejrzeń o kierowane się pobudkami pozamerytorycznymi oraz które będzie zabezpieczać pewność obrotu gospodarczego w długim horyzoncie czasowym. W przeciwnym wypadku potencjalni inwestorzy będą nadal ograniczać lub całkowicie powstrzymywać swoje decyzje inwestycyjne, co ograniczy tempo rozwoju gospodarczego kraju oraz nie pozwoli zrealizować celów zapisanych przez rząd w Strategii Odpowiedzialnego Rozwoju.

5. Podjęcie przez Ministerstwo Zdrowia szerokiej dyskusji dotyczącej innych niż budżetowych źródeł finansowania ochrony zdrowia.

Jak pokazują badania, Polacy coraz częściej decydują się na prywatne abonamenty i polisy medyczne, coraz więcej wydają z prywatnych kieszeni na ochronę zdrowia, przejmując tym samym coraz szerzej odpowiedzialność za swoje zdrowie. Resort zdrowia powinien analizować te fakty i wyciągać z nich odpowiednie wnioski, na przykład dotyczące ulg podatkowych, czy wprowadzenia dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych.

6. Usunięcie barier w zatrudnianiu cudzoziemców i organizowania ich pobytu w Polsce.

Z roku na rok dynamicznie rośnie liczba cudzoziemców mieszkających w Polsce. Znaczną ich część stanowią migranci przyjeżdżający w celu podjęcia pracy lub studiów. Jednocześnie, zjawisku temu towarzyszy silnie rosnące zapotrzebowanie polskich firm na pracowników. Wg szacunków BCC, już teraz potrzebujemy ok. 200 tys. imigrantów rocznie, żeby wyrównać straty na rynku pracy wynikające m.in. ze zmian demograficznych, obniżonego wieku emerytalnego czy z emigracji zarobkowej naszych rodaków. Problemem dla pracodawców jest nadmierna biurokracja i przewlekłość w zatrudnianiu pracowników zza granicy, dlatego trzeba usunąć te bariery i udrożnić pracę urzędów.

7. Przyspieszenie realizacji Programów Operacyjnych finansowanych ze środków Unii Europejskiej, szczególnie w obszarze programów i działań przeznaczonych na realizacje projektów przez przedsiębiorców.

Polska na lata 2014 – 2020 otrzymała 82,5 mld euro, czyli ok. 354 mld złotych z polityki spójności. Zakontraktowano 131,45 mld zł z czego we wnioskach o płatność do certyfikacji zrealizowano 28 mld zł, co stanowi około 8 proc. wszystkich środków.

8. Przywrócenie regulacji korzystnych dla rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE).

Wszystkie analizowane scenariusze wskazują, że kontynuowanie aktualnych warunków wykorzystania OZE i zapowiedzianych działań na lata 2017 – 2020 spowoduje, że Polska nie osiągnie swojego 15 proc. celu dla energii ze źródeł odnawialnych w 2020 r., określonego w dyrektywie w sprawie odnawialnych źródeł energii (23009/28/WE). Niezbędne są pilne dodatkowe znaczące inwestycje i nakłady na wsparcie OZE w latach 2017 – 2020.

9. Doprowadzenie do zmiany  sposobu postępowania z projektami legislacyjnymi i konsultacji z RDS.

Należy powrócić do standardowych procedur legislacyjnych oraz zaprzestać procederu omijania konsultacji publicznych projektów legislacyjnych poprzez przedstawianie ministerialnych projektów w drodze tzw. inicjatywy poselskiej, która całkowicie pomija etap rządowy i pozwala „uprościć” (choć niezgodnie z Regulaminem Sejmu) procedowanie danego projektu legislacyjnego. Zgodnie z zasadami dobrej legislacji, wszystkie projekty istotne dla strony społecznej powinny przejść etap konsultacji społecznych w Radzie Dialogu Społecznego (RDS).

10. Rozpoczęcie publicznej dyskusji o przyjęciu przez Polskę waluty euro i warunków wejścia do tej strefy, dyscyplinujących polskie finanse publiczne.

Polska wraz z wejściem do Unii Europejskiej stała się również członkiem Unii Gospodarczej i Walutowej z tzw. derogacją. Oznacza to obowiązek zamiany waluty krajowej na wspólną, aczkolwiek bez wskazania terminu. BCC proponuje, aby przedstawić jednak datę wejścia Polski do strefy euro – Polska powinna mieć strategię wchodzenia do strefy euro. Duże, masowo dostrzegane korzyści dla Polski z racji naszego wejścia do UE w 2004 roku, są dobrym punktem wyjścia. Za wejściem do strefy euro przemawiają, oprócz powodów politycznych, również  znane argumenty gospodarcze: niskie stopy procentowe od kredytów, także tych hipotecznych, eliminacja ryzyka kursowego i większa atrakcyjność kraju dla inwestorów zagranicznych.

11. Ograniczenie wydatków sztywnych, których obecny poziom to 75 proc. (662 mld zł) wszystkich wydatków publicznych.

Wiąże się z tym potrzeba podjęcia procesu likwidacji przywilejów emerytalnych, niesprawiedliwych wobec innych grup zawodowych i osadzonych w innej epoce historycznej. Zasady nabywania uprawnień emerytalnych powinny być  jednolite i powszechne dla ogółu ubezpieczonych. Hojny mechanizm rozdzielania przywilejów emerytalnych wybranych grup zawodowych obciąża podatników kwotą blisko 20 mld zł rocznie.

12. Wprowadzenie stabilnej, trójfilarowej konstrukcji systemu emerytalnego.

Obszar zabezpieczenia społecznego ma znaczenie nie tylko dla przepływów finansowych w kolejnych budżetach państwa, ale i dla jego długookresowej perspektywy. Brak strategii rozwoju dla systemu emerytalnego, osłabia zarządzanie m.in. ryzykiem demograficznym.

13. Ograniczenie długu publicznego, który wynosi obecnie ponad 1 bln 30 mld zł i generuje konieczność spłaty odsetek w wysokości 30 mld zł rocznie.

Koszty obsługi długu będą rosły z powodu publikowanych danych makroekonomicznych z gospodarki dot. rosnącej inflacji oraz wzrostu PKB, co zwiększy presję rynku na decyzję Rady Polityki Pieniężnej w sprawie podniesienia stóp procentowych za czym pójdzie wzrost rentowności obligacji.

puch