Wiersz powstał w 1965 roku, został opublikowany trzy lata później w tomie „Twarz trzecia”. To jeden z wielu utworów autora płaskorzeźby, które traktują o procesie twórczym, byciu poetą i o samej poezji.

– O tym, dlaczego poeta chętnie do tych tematów wraca, dowiadujemy się choćby z rozmowy, którą w latach 70. przeprowadził z nim Adam Czerniawski. Pytany o przyczyny teoretyzowania w wierszach na temat tworzenia poezji Różewicz odpowiada: „Tak, mam takie utwory zastępujące eseje teoretyczne. Piszę je zmuszony, kiedy widzę, że zebrało się dużo nieporozumień. Staram się jeszcze raz powiedzieć to, co już mówiłem, tyle że w wierszu. Wiersze o poetyce zastępują książeczki, broszurki, czy eseje o poezji”. Wiersze o wierszach – po pierwsze – powstają z konieczności uporządkowania błędnych interpretacji i fałszywych sądów. Po drugie, zawierają wykładnię poglądów autora na poezję, na jej funkcje i cele – mówił Krzysztof Kuczkowski.

(Fot. Wikipedia/Michał Kobyliński)