Ktoś musi czuwać, żeby świętować mógł ktoś. Los gdańskiego żołnierza na przełomie XVII i XVIII wieku nie był lekki. Służba nie drużba i nawet, gdy mieszczanie zasiadali przy wigilijnych stołach, żołdacy musieli pilnować miejskich bram i umocnień, strzec mieszkańców i baczyć, czy ktoś nie podchodzi pod miasta.
Święta w nowożytnym Gdańsku do spokojnych nie należały. Co rusz dochodziło do pewnych prowokacji i awantur na tle…religijnym. W wielowyznaniowym mieście powodów do sprzeczek było wiele.
Urodził się w Chojnicach, a zmarł w Gdańsku. Był oświeceniowym wizjonerem, lekarzem, astronomem i przyrodnikiem. Leczył ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego, był zakochany w Polsce.
Brawurowi kierowcy i agresja na drodze, szalony szklarz przerywający imprezę czy głodna świnia i niesolidna niewiasta. Co łączy te wszystkie rzeczy? Nowożytne akta sądowe spisywane po polsku.
Za co można było trafić „do wieży”, a za co można było stracić głowę – Daniel Wojciechowski wraz z Radosławem Kubusem doktorantem historii Uniwersytetu Gdańskiego odkrywają przeszłość dawnego wymiaru sprawiedliwości.
Bez jego podpisu żaden miejski dokument nie był ważny. Bez niego aparat administracyjny miasta nie mógł funkcjonować. Zdarzało się, że oprócz pracy notariusza, bo o miejskim, gdańskim notariuszu mowa, wykonywał także pracę kronikarza.
Tramwaj konny, dyliżans pocztowy czy powozy – żaden z tych środków lokomocji nie był pierwszym publicznym środkiem transportu w grodzie nad Motławą. Gdańszczanie swoją pomysłowością wyprzedzili epokę już pod koniec XVII wieku, instalując w mieście rewolucyjny wynalazek transportowy – Szkutę Konną. To łodzie ciągnięte przez… konie, które transportowały pasażerów do Twierdzy Wisłoujście.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
