Zmarł Stefan Figlarowicz, fotografik i historyk. „Lgnęli do niego wszyscy”

Nie żyje Stefan Figlarowicz, znany fotograf i historyk. Zmarł w gdańskim szpitalu na Zaspie po tym jak kilka dni wcześniej doznał udaru. Miał 78 lat.

Choć Figlarowicz przyszedł na świat w centralnej Polsce, przez całe życie był silnie związany z Trójmiastem.

WSPANIAŁY SZEF, MŁODY DUCHEM

Stefan Figlarowicz był Kierownikiem Gdańskiej Galerii Fotografii i działu Fotografii Muzeum Narodowego w Gdańsku. – Potrafił docenić każdego pracownika. Był wspaniałym szefem, zawsze dziękował wszystkim za współpracę – mówi jego wieloletnia bliska współpracowniczka, Grażyna Goszczyńska z ECS. – Miał w sobie coś takiego, że potrafił znaleźć w każdym człowieku jego indywidualną i niepowtarzalną wartość. Pomógł mi odnaleźć w sobie pasję do fotografii historycznej – dodaje.

Młodzi go uwielbiali. – Lgnęli do niego wszyscy. Sam Stefan, mimo wieku był bardzo młody duchem. Miał wiele planów i pomysłów, których nie zdążył zrealizować. Jego śmierć to ogromna strata dla Gdańska.

CZŁOWIEK RENESANSU

Urodził się 19 września 1937 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Z wykształcenia był inżynierem elektronikiem, w 1955 roku ukończył Technikum Elektryczne w Toruniu oraz studiował na Wydziale Elektroniki Politechniki Gdańskiej, dyplom obronił w 1965. Figlarowicz był zapalonym artystą – fotografikiem, należał do Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki oraz Związku Polskich Artystów Fotografików.

W latach 1959-1962 był członkiem teatrów „To tu”, „Bim bom” i „Cyrk rodziny Afanasjeff”. Od 1961 roku fotoreporter Kroniki Studenckiej Politechniki Gdańskiej. Publikował w wielu czasopismach, między innymi w miesięczniku Polska (Zachód) 1969-1972 i tygodniku Czas (Gdańsk) 1974-1975.

Stefan Figlarowicz był wykładowcą fotografii na Politechnice Gdańskiej w latach 1970-1973. Zany jest jako założyciel uniwersytetu otwartego pod nazwą Studium Fotografii Artystycznej w Gdańsku, który powstał w 1975 roku. Był także Kierownikiem Gdańskiej Galerii Fotografii w latach 1990-2008.

BOGATA TWÓRCZOŚĆ

To autor kilkunastu wystaw indywidualnych, m.in.: „Jeden do jednego” Zaspa-Ursynów (1979), „Tu się zakochali Mariola z Januszem 1978” (1979), „Sufit biega na obcasach” – wiersze Mirona Białoszewskiego (1985), „Obraz słowa” – wiersze Jana Twardowskiego (1985), „Lawina” – na X-lecie Solidarności, wspólnie z Anielą Śliwką (1990), „Archiwum gdańskie” (1997), „Komu ten wiersz jest potrzebny?” – wiersze Mieczysława Czychowskiego (1997).

Był pomysłodawcą i realizatorem konkursów i wystaw o zasięgu ogólnopolskim, między innymi „Człowiek i jego miasto” z 1969, Konkurs Fotografii Polskiej „Złocisty Jantar” z 1974, „Sto plus jeden” z 1987, „Koniec i początek. Gdańsk 1945-55” z 1997 czy „Przystanki historii –100 lat Politechniki w Gdańsku” z 2004. Figlarowicz był również kierownikiem projektu „Artyści i naukowcy dla Solidarności 1980-1990”.

Artysta był także redaktorem i współautorem albumów: „Zostań z nami – Jan Paweł II w Trójmieście” (1988), „Wilno i Wileńszczyzna na przełomie wieków w fotografii Stanisława Filiberta Fleury” (1999), „Koniec i początek. Gdańsk 1945-1955” (2000), „Niepokora” – katalog projektu „Artyści i naukowcy dla Solidarności 1980-1990” (2006).

Maria Anuszkiewicz

Zwiększ tekstZmniejsz tekstCiemne tłoOdwrócenie kolorówResetuj