Do końca października będzie czynna największa w Polsce kolekcja prac Witkacego w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku. Wcześniej wystawę planowano zamknąć do 1 października. Prace konserwacyjne dzieł rozpoczną się w listopadzie. W nowej aranżacji i miejscu wystawa wróci jesienią 2018 roku.

W wakacje dyrekcja Muzeum Pomorza Środkowego zapowiadała, że zbiór prac Witkacego będzie dostępny do zwiedzania do 1 października. Dyrektor słupskiego muzeum Marzenna Mazur poinformowała, że ze względu na „olbrzymie zainteresowanie” wystawą udało się przedłużyć czas prezentowania w Zamku Książąt Pomorskich kolekcji prac Witkacego, a prace konserwatorskie i przygotowawcze do przeniesienia zbioru w nowe miejsce ekspozycyjne, rozpoczną się dopiero w listopadzie.

Słupskie muzeum ma ponad 260 prac artysty z wszystkich okresów twórczości, z czego ok. połowa jest udostępniona na wystawie. To największy w Polsce i zarazem na świecie zbiór dzieł plastycznych Witkacego. Słupskie muzeum ma w kolekcji pejzaże, martwą naturę, wczesne portrety i pracę z połowy sierpnia 1939 r., zrobioną ponad miesiąc przed samobójczą śmiercią Witkacego. Trzon kolekcji stanowią prace wykonane w ramach działającej w latach 1925-1939 jednoosobowej Firmy Portretowej „S.I. Witkiewicz”. Sam Witkacy nigdy w mieście nad Słupią nie był.

Najnowszym nabytkiem jest portret Marii Białynickiej-Biruli wykonany przez Witkacego w lipcu 1934 r. pastelami i węglem na papierze. Dzieło to zaprezentowano w słupskim muzeum pod koniec lipca. Sportretowana Maria Białynicka-Birula była pierwszą żoną Michała (od którego muzeum kupiło w 1965 r. 110 dzieł Witkacego) oraz synową Heleny i Teodora (lekarza, bliskiego przyjaciela artysty). Praca ta jest o tyle cenna, że słupska placówka nie miała do tej pory wizerunku tej kobiety.

KILKA TYSIĘCY PRAC

Stanisław Ignacy Witkiewicz Witkacy (1885 – 1939) był malarzem, fotografem, pisarzem, dramaturgiem i filozofem. Pierwsze twórcze próby Witkacy podjął mając osiem lat. Napisał wówczas tzw. dramaty dziecięce „Karaluchy”, „Król i złodziej”. W 1910 r. zadebiutował powieścią „622 upadki Bunga, czyli demoniczna kobieta”. Do najbardziej znanych dzieł literackich należy dramat „Szewcy”, społeczno-obyczajowe studium o polskim charakterze narodowym „Niemyte dusze” oraz powieści „Pożegnanie jesieni” i „Nienasycenie”. Witkacy stworzył kilka tysięcy prac plastycznych. W wydanym w 1989 r. katalogu nieżyjąca badaczka jego twórczości Irena Jakimowicz opisała 3073 dzieła malarskie. Sam Witkacy w połowie lat 30. ogłosił, że wykonał 5 tys. porterów.

18 września 1939 r. dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny Polski artysta popełnił samobójstwo w Jeziorach w ówczesnym woj. poleskim.

PAP/mich