„Sąd Ostateczny” Hansa Memlinga od wieków skłania do refleksji ludzi sztuki. Teraz zainspirował gdański Teatr Feta, który przygotował spektakl „Mane, tekel, fares”.
Kwiaty i drogocenne kamienie, które leżą u stóp kryształowych schodów oznaczają cnoty potrzebne ludziom starającym się o wejście do nieba. Ojciec Tomasz Jank, teolog i historyk sztuki, tłumaczy, że kwiaty i kamienie pokazują, że ludzie, którzy chcą iść do nieba, muszą być dobrzy i szlachetni. A tuż przed bramą otrzymują szaty.
– Odkryjemy tu elementy dotyczące zwiastowania, a nawet stworzenia Ewy, więc możemy powiedzieć, że jest tu zawarta cała historia świata – mówi o. Tomasz Jank, teolog i historyk sztuki. Dodaje, że oczywiście największy nacisk jest na to, co ostateczne.
Stokrotka pospolita, mniszek lekarski, fiołek wonny, mak polny, koniczyna łąkowa, blekot pospolity, lilia biała i lilia cesarska – to tylko niektóre rośliny, które znalazły się na tryptyku „Sąd Ostateczny”. – Hans Memling wyjątkowo dokładnie malował rośliny. Bez problemu można rozpoznać ok. 90 proc. z nich – mówi botanik Artur Eichmann, doktorant na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.
Kamienie szlachetne na ubraniach podkreślały rangę postaci. I z takim zamysłem Hans Memling umieścił je na szatach dwóch postaci przedstawionych na tryptyku „Sąd Ostateczny”.
Sąd Ostateczny miał być pokazywany tylko w niedzielę i święta. Na co dzień tryptyk Hansa Memlinga miał być zamknięty. Oglądający mieli głównie podziwiać…. fundatorów, których wizerunki pojawiły się na skrzydłach obrazu.
– Nagości u Memlinga jest więcej niż na innych XV-wiecznych obrazach przedstawiających sąd ostateczny – mówi prof. Antoni Ziemba z Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Narodowego w Warszawie. Zdaniem historyka sztuki, malarz pokazuje nagość z niezwykłym weryzmem, realistycznie oddaje szczegóły anatomiczne.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
