Mijają już 24 lata od najtragiczniejszego wypadku autobusowego w historii Polski. 2 maja 1994 roku PKS jadący z miejscowości Zawory do Gdańska uderzył w przydrożne drzewo. Śmierć na miejscu poniosło 25 osób, 7 zmarło niedługo później. 43 zostały ranne.

Autosan był przepełniony, pękła w nim opona. Przydrożne drzewo, w które wjechał autobus wbiło się na głębokość czterech metrów. Ta tragedia na trwale zmieniła życie dziesiątek Pomorzan. Przypomina o niej krzyż przy drodze między Kokoszkami a Leźnem.

„TO BYŁO JAK ODERWANIE OD RZECZYWISTOŚCI”

– Był huk, pomyślałam sobie, że coś się stało, może pękła guma. Dalej już nie pamiętam. Jak się ocknęłam, leżałam daleko od autobusu, razem z innymi ludźmi. To było jak oderwanie od rzeczywistości, zobaczenie czegoś co nie mogło się wydarzyć – wspominała w rozmowie z naszym reporterem jedna z ocalonych.

Ten dzień zapamiętali również ratownicy i lekarze uczestniczący w akcji ratunkowej. Jednym z pierwszych ratowników na miejscu był Przemysław Glapiak, wtedy strażak z dwuletnim stażem. Naszemu reporterowi opowiadał, że widok na miejscu wypadku był tragiczny, ranni ludzie wzywali pomocy, wiele osób było zakleszczonych w pojeździe. Niewiele pracy było dla specjalistycznego sprzętu. Strażacy przede wszystkim pomagali ratować poszkodowanych i selekcjonować rannych do transportu, do szpitala.

Na miejscu do rana działały dziesiątki ratowników z Gdańska i Kartuz. Najbardziej poszkodowani trafili do Akademii Medycznej w Gdańsku. Doktor Jacek Gwoździewicz, który wtedy dyżurował w szpitalu wspominał, że do placówki przywieziono szesnaścioro pacjentów.

POSZKODOWANI NIE OTRZĄSNĘLI SIĘ DO DZISIAJ

W trybie pilnym do pracy wezwano lekarzy i pielęgniarki. Operacje trwały do popołudnia następnego dnia. Leczenie osób z obrażeniami jamy brzusznej, głowy, ze złamaniami kończyn trwało tygodniami. Jak mówił lekarz, większość poszkodowanych do dziś do końca nie otrząsnęła się z tego co się stało.

Wyrokiem sądu z 1999 roku kierowca autobusu został skazany na dwa lata więzienia w zawieszeniu na cztery za umyślne sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy i nieumyślne jej spowodowanie. Za dopuszczenie autobusu do ruchu wyroki usłyszeli też mistrz stacji obsługi i zastępca dyrektora do spraw technicznych w PKS.

rg