Na cmentarzu komunalnym w Ustce odbyła się uroczystość oddania pod opiekę Młodzieżowej Rady Miasta Ustka grobu weterana śp. Józefa Hoffmanna – Powstańca Wielkopolskiego, żołnierza wojny polsko-bolszewickiej.

Młodzieżowa Rada Miasta Ustka decyzję o przyjęciu opieki nad mogiłą, wyremontowaną przez gdański oddział Instytutu Pamięci Narodowej, podjęła w maju tego roku.

Katarzyna Lisiecka, Naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku wręczyła akt opieki na ręce przewodniczącego MRM Gracjana Kaźmierczaka i burmistrza Jacka Maniszewskiego.

Poza młodzieżą i nauczycielami na uroczystości obecne były osoby związane z rodziną Józefa Hoffmanna, znające weterana osobiście. Grób został oznaczony specjalną tabliczką, znajduje się w sektorze IX usteckiego cmentarza.

Józef Hoffmann urodził się 27 grudnia 1902 r. w Poznaniu jako syn starszego sekretarza kolejowego Roberta i Albiny. W dniu jego 16 urodzin rozpoczęło się Powstanie Wielkopolskie. Tego właśnie dnia wstąpił do wojska jako ochotnik, aby walczyć w powstaniu w kompanii opalenickiej. Został przydzielony do punktu opatrunkowego. Wziął udział w bitwach pod Zbąszyniem, Łomnicą, Nową Wsią i Nowym Dworem. Następnie walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 67. Pułku Piechoty. Dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec. Krótko przed Powstaniem Śląskim odkomenderowany został do Szefa Sanitarnego Wojsk Powstańczych na Górnym Śląsku. Walczył w III Powstaniu Śląskim. Po zakończeniu walk o granice Rzeczypospolitej pracował najpierw jako nauczyciel w szkole, później w banku. Po napaści Niemiec na Polskę w szeregach 7. Pułku Piechoty Legionów brał udział w walce z najeźdźcą. Po rozbiciu przez Niemców polskiej armii pod Iłżą powrócił do Poznania i do 1940 r. nadal pracował w banku. 13 grudnia 1940 r. został aresztowany przez Niemców i skazany na 3 lata pozbawienia wolności w więzieniu w Rawiczu. Po odbyciu kary powrócił do Poznania i do zakończenia wojny pracował w firmie spedycyjnej w tym mieście. Po wojnie wraz z żoną wyjechał do Ustki, gdzie mieszkał przez resztę swojego życia. Zmarł 4 lutego 1961 r.

Mogiła weterana została wpisana do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Nagrobek staraniem Instytutu Pamięci Narodowej został odnowiony w grudniu zeszłego roku z okazji 105 rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego.

oprac. ar