Nie żyje Zbigniew Majchrowski. Był cenionym krytykiem literatury historykiem i profesorem UG

(fot. Jarosław Respondek / KFP)

Profesor Zbigniew Majchrowski, znany historyk literatury, krytyk teatralny i literacki, teatrolog oraz ekspert w dziedzinie literatury romantyzmu, był także autorem podręczników do nauczania literatury polskiej w liceach i technikach. Przez wiele lat pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie Gdańskim. Zmarł w nocy z 20 na 21 grudnia 2023 roku.

Zbigniew Majchrowski, urodzony 5 lipca 1955 roku w Sopocie jako syn lekarza Juliusza Majchrowskiego i lekarki Ewy (z domu Rosłan), dorastał w gdańskim Wrzeszczu. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego nr 1 w Gdańsku, w 1973 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim.

W lutym 1974 roku zadebiutował w studenckim piśmie „Litteraria”, które było wydawane przez Koło Naukowe Polonistów Instytutu Filologii Polskiej (IFP) UG. Jego teksty, „Taki pejzaż… Szkic do reportażu” (z 1970 roku) oraz wiersze „Wyznanie” i „Ikar” (z 1973 roku), zostały wyróżnione w konkursie XVI Łódzkiej Wiosny Poetów.

Jako krytyk literacki Majchrowski zadebiutował w 1975 roku recenzją wierszy Kazimierza Nowosielskiego zatytułowaną „Miejsce na brzegu”, opublikowaną w „Dzienniku Bałtyckim”. Aktywnie uczestniczył w spotkaniach Grupy Sytuacyjnej Poetów i Artystów „Wspólność” w latach 1976-79, będąc jednocześnie członkiem redakcji pisma „Litteraria” w latach 1976-1977. W 1977 roku obronił magisterium na temat pracy „Białe małżeństwo” Tadeusza Różewicza wobec systemu literatury polskiej (promotorem była profesor Maria Janion) i podjął pracę jako asystent w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Jego zainteresowania badawcze skupiły się na historii literatury, zwłaszcza poezji, dramatu oraz teatru, a także na kulturze okresu romantyzmu, XX i XXI wieku. Później rozszerzył zakres swoich badań na problematykę pogranicza sztuk i antropologię.

DOKTORAT I PRACA NA UCZELNI

W 1986 roku Majchrowski uzyskał doktorat na temat „Dramatu poety w twórczości Tadeusza Różewicza”, a także objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Dramatu, Teatru i Filmu Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego pod opieką profesor Marii Janion. W 1988 roku dołączył do Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, a od 1991 był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1995 roku aktywnie uczestniczył w Polskim Towarzystwie Szekspirowskim. W 1999 roku habilitował się na Uniwersytecie Gdańskim na podstawie pracy „Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza”. Pełnił rolę redaktora serii Terytoria Teatru wydawnictwa słowo/obraz terytoria. W tym okresie zajmował się również opracowywaniem podręczników do literatury polskiej dla liceów i techników.

W 2002 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Literatury Współczesnej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 2006-2010 był kierownikiem Zakładu Antropologii Literatury i Krytyki Artystycznej w IFP UG, po czym przeniósł się do Katedry Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej. W 2007 roku zdobył tytuł naukowy profesora i dołączył do Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk.

POZAUCZELNIANE OSIĄGNIĘCIA

W 2015 roku pełnił rolę przewodniczącego Jury 1. Konkursu Dramaturgicznego Strefy Kontaktu ogłoszonego przez Wrocławski Teatr Współczesny i Miasto Wrocław. Został też odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Profesor Majchrowski był również autorem wielu książek, takich jak: „Poezja jak otwarta rana. Czytając Różewicza”, „Gombrowicz i cień wieszcza”, „Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza”, „Mickiewicz i wiek dwudziesty”, czy „Krypta Gustawa”.

Zbigniew Majchrowski zmarł po długiej walce z chorobą w nocy z środy na czwartek, 20 na 21 grudnia 2023 roku.

Zwiększ tekstZmniejsz tekstCiemne tłoOdwrócenie kolorówResetuj