Radiostacja Topolówka, czyli prawdopodobnie jedyne młodzieżowe radio opozycyjne w PRL

DSC0986

Idziemy do toalety? – tak zaczynają opowieść o swojej opozycyjnej działalności absolwenci III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Właśnie toalety w ich szkole były miejscem słuchania Radiostacji Topolówka, nazywanej także Radio BiT (Radio Biuletynu Informacyjnego Topolówka).

Stacja powstała w okresie stanu wojennego jako prawdopodobnie jedyna taka opozycyjna, młodzieżowa inicjatywa w PRL. W tym czasie większość zaangażowanych w działalność opozycyjną nastolatków zajmowała się wydawaniem i kolportowaniem ulotek.

– Pojawił mi się pomysł radia, kiedy ktoś pokazał mi nadajnik i jakiś schemat. Kiedy się okazało, że to można zrobić, to zaczęliśmy myśleć poważnie – mówi w reportażu konstruktor pierwszego nadajnika Marek Kowalik. Wraz z nim pracowało nad realizacją idei radia trzech kolegów: Krzysztof Lubianiec, Radosław Szmytkowski i Wiesław Wiśniewski. Pierwsza audycja została nadana 15 grudnia 1983 r. na częstotliwości: 70 i 72 MHz.

 

(Fot. Piotr Sawicki)

TAK POWSTAWAŁY PROGRAMY

Audycje nagrywano na magnetofony. Teksty powstawały we współpracy z Biuletynem Informacyjnym Topolówka, który redagowali Jacek Kurski i Piotr Semka. Informowano o działaniach opozycyjnych w szkole. Audycje udawało się przemycać na zachód. Prezentowało je Radio Wolna Europa.

W reportażu „Radiostacja Topolówka” Marzeny Bakowskiej w realizacji Stefana Kotiuka swoimi wspomnieniami podzielili się absolwenci III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku Beata Górczyńska-Szmytkowska, Marek Kowalik, Piotr Sawicki i Piotr Semka, Jacek Kurski oraz autor książki >>Niepokorni z „Topolówki”<< Jan Hlebowicz.

 

 DSC1006

(Fot. Piotr Sawicki)

Na zdjęciu: Beata Górczyńska – Szmytkowska, Marek Kowalik i Piotr Sawicki przed wejściem do „Topolówki”.
(Fot. Marzena Bakowska/Radio Gdańsk)

Zwiększ tekstZmniejsz tekstCiemne tłoOdwrócenie kolorówResetuj