Na zakończenie cyklu audycji o utworach starych poetów – wiersz Tadeusza Różewicza pt. „Poeta emeritus”. Czym jest ten utwór? Opisem banalnego życia emeryta, ograniczającego się do spaceru, lektury gazet? A może to coś więcej?

– Początkowe obrazy rozwijające niespieszną fabułę wydają się być przygotowaniem do dość tajemniczego finału. Zanim jednak do niego dojdzie, wspomniane zostają rozmowy z umarłymi poetami, może z Mickiewiczem, może ze Staffem. Umarli poeci nie są aktywnymi uczestnikami tych dyskusji – kilka wersów dalej dowiadujemy się, że poeta woli rozmawiać z ludźmi, którzy milczą. A nikt nie milczy tak dobrze, jak umarli – mówił Krzysztof Kuczkowski.