Postrzegany jako jeden z najbardziej oryginalnych i kontrowersyjnych polskich reżyserów nie żyje. Andrzej Żuławski zmarł w nocy z wtorku na środę w wieku 75 lat. Chorował na nowotwór.

Żuławski sławę zyskał dzięki artystycznym i jednocześnie brutalnym filmom. Był twórcą obrazów: „Trzecia część nocy”, „Diabeł”, „Opętanie”, „Wierność” i ekranizacji opery „Borys Godunow”. Nakręcił też film o Fryderyku Chopinie „Błękitna nuta” oraz adaptację powieści Gombrowicza „Cosmos”.

ASYSTENT ANDRZEJA WAJDY

Andrzej Żuławski urodził się 22 listopada 1940 roku, we Lwowie. Pochodził z rodziny o tradycjach literackich – był synem pisarza Mirosława Żuławskiego i stryjecznym wnukiem Jerzego Żuławskiego, również pisarza. Po wojnie, w wieku pięciu lat, wyjechał wraz z rodziną do Francji, gdzie ukończył studia reżyserskie w prestiżowej szkole kinematograficznej IDHEC i filozofię na Sorbonie.

Po powrocie do kraju, w latach 60-tych, był drugim reżyserem i asystentem Andrzeja Wajdy przy kręceniu filmów: „Samson”, „Miłość dwudziestolatków, „Popioły”. Publikował również recenzje w tygodniku „Film” i miesięczniku „Kino” oraz utwory poetyckie we „Współczesności”.

HORRORY I FILMY GANGSTERSKIE

W twórczości Żuławskiego widoczne były elementy pochodzące z gotyckiego horroru, filmów krwi lub gangsterskich. Oprócz wspomnianych produkcji, wyreżyserował obrazy: „Najważniejsze to kochać”, „Kobieta publiczna” – nawiązujący do powieści Fiodora Dostojewskiego „Biesy”, czy „Narwana miłość”, będący swobodną adaptacją „Idioty” tego samego twórcy.

Żuławski to także autor utworów poetyckich i kilkunastu powieści, między innymi: „Lity bór”, „Był sad”, „Ogród miłosny”, „Bóg”, „W oczach tygrysa”, a także zawierającego nawiązania do rzeczywistości utworu „Nocnik”. Ponadto napisał zbiór esejów o kulturze „Zaułek pokory”.

NAGRODA ZA CAŁOKSZTAŁT TWÓRCZOŚCI

W 2008 roku na Festiwalu Camerimage artysta został wyróżniony Nagrodą za Całokształt Twórczości dla Reżysera ze Szczególną Wrażliwością Wizualną, a w ubiegłym roku otrzymał nagrodę za najlepszą reżyserię, za obraz „Kosmos”, na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno.

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i francuskim Orderem Legii Honorowej.
Reżyser był żonaty z Małgorzatą Braunek i Sophie Marceau.