We wtorkowy wieczór piłkarze Arki zagrają ostatni w Gdyni mecz w ramach PKO Ekstraklasy. Ostatni do momentu, aż powtórzą to, czego dokonali 10 maja 2016 roku.
Spadkowicze z Ekstraklasy też potrafią grać w piłkę, nawet jeśli obaj nie grają już o nic. W Gdyni Arka z ŁKS-em chciały strzelać gole i strzelały. Gospodarze wygrali 3:2.
Korona z Arką przypominały w tym sezonie bliźnaków jednojajowych, krystalicznie do siebie podobnych niczym Michał i Marcin Żewłakowowie. Czterech trenerów prowadziło w tym sezonie Arkę, czterech także Koronę. Nie trzeba domyślać się dlaczego aż tylu i dlaczego oba zespoły podzieliły się punktami.
Po zakończeniu kadencji Radomira Sobczaka, na stanowisku prezesa Arki Gdynia zasiadać będzie Michał Kołakowski. Syn znanego menedżera piłkarskiego od maja jest także właścicielem klubu.
Możemy co tydzień mówić o walce, zaangażowaniu, jeżdżeniu na czterech literach i dawaniu z wątroby. Takie frazesy pewnie podobają się części kibiców, są jakąś narracją. Problem w tym, że jeżeli rzeczywiście klub ma się utrzymać w ekstraklasie, to musi też pokazać jakiekolwiek walory piłkarskie. A Arka w pierwszej połowie meczu z Rakowem nie pokazała nic i głównie dlatego ostatecznie przegrała 2:3.
Czy Rakowowi będzie się chciało? Pytanie to z punktu widzenia sportowego nie do końca stosowne, ale od niego niestety należy zacząć rozważania na temat szans Arki na zwycięstwo.
Jesteś tak dobry, jak twój ostatni mecz. Maksyma stara jak świat, ale zawsze aktualna. Arce zapomniano fatalny styl, słabych wykonawców i złą sytuację w tabeli, bo wreszcie potrafiła zagrać ładnie, z zębem i ambicjami.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
