Świetna postawa Dusana Kuciaka i Łukasza Zwolińskiego daje Lechii trzecie zwycięstwo z rzędu i dobrą pozycję do ataku czołówki PKO Ekstraklasy. Gdańszczanie pokonali Jagiellonię na wyjeździe 2:1.
Na co tak naprawdę stać w tym sezonie Lechię? Odpowiedź na to pytanie miał dać mecz z Piastem. Zwycięstwo sugeruje, że na bardzo wiele. Styl, w którym je odniosła – coś nieco innego. Być może mecz z Jagiellonią da jakieś wskazówki?
Możemy co tydzień mówić o walce, zaangażowaniu, jeżdżeniu na czterech literach i dawaniu z wątroby. Takie frazesy pewnie podobają się części kibiców, są jakąś narracją. Problem w tym, że jeżeli rzeczywiście klub ma się utrzymać w ekstraklasie, to musi też pokazać jakiekolwiek walory piłkarskie. A Arka w pierwszej połowie meczu z Rakowem nie pokazała nic i głównie dlatego ostatecznie przegrała 2:3.
Są takie dni, kiedy nie idzie. Nie ma polotu, inwencji, kreatywności, wszystko przychodzi z trudem. W takich chwilach zyskują ci, który potrafią pomimo wszystko wykonać zadanie, przetrwać, wyszarpać. Taka właśnie jest Lechia, która znów nie porwała, znów miała spore trudności, ale znów skończyło się tak samo – zwycięstwem 1:0 na pożegnanie Filipa Mladenovicia.
Cztery ostatnie mecze z tym rywalem – cztery zwycięstwa. Piast Gliwice dobrze kojarzy się piłkarzom Lechii. Biało-zieloni przekonują, że nie patrzą w przeszłość. Teraźniejszość jest taka, że to mecz, który może dać odpowiedź, o co Lechia w tym sezonie walczy. Tym razem w końcu powalczy, mając wsparcie swoich kibiców.
Jesteś tak dobry, jak twój ostatni mecz. Maksyma stara jak świat, ale zawsze aktualna. Arce zapomniano fatalny styl, słabych wykonawców i złą sytuację w tabeli, bo wreszcie potrafiła zagrać ładnie, z zębem i ambicjami.
Wehikuł czasu znowu przenosi nas do 2017 roku. Arka ponownie walczy o utrzymanie, ale teraz nie wszystko zależy od niej. Wtedy zależało. Miała tylko wygrać na wyjeździe z Zagłębiem Lubin w ostatniej kolejce i wygrała.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
