Najnowszy film Krzysztofa Zanussiego może być odebrany na różne sposoby. Tym razem znany reżyser pod lupę wziął „Fausta” Goethego. Jeśli ktoś jednak nie zrozumie konwencji, może się najzwyczajniej w świecie nudzić.
Nie ma co ukrywać, że statystycznemu Polakowi alkohol towarzyszy przez większość życia. Oczywiście niekoniecznie w dużych ilościach. Oczywiście wiele osób nie ma problemu z uzależnieniem. Ale „Zabawa zabawa” przestrzega przed tym, jak łatwo zacząć w nim tonąć i jak trudno znaleźć drabinę, po której będzie można wyjść z problemu.
„Nie zostawiaj mnie” to tytuł pułapka – twórcy przewidzieli, że widz ma chęć uciec z kina po pierwszych 15 minutach seansu. Nie warto spełniać ich prośby z wielu powodów, poniżej kilka z nich.
Czasami łatwo zapomnieć, że kino wcale nie musi być poważne i ciężkie. „Juliusz” dał nam dowód, że komedia ma się dobrze i dalej ma swoje miejsce. Może po prostu trochę się zmieniła.
Już sam tytuł „Wilkołak” brzmi bardzo groźnie. Już pierwsza scena jest bardzo okrutna. Przygotowałem się na momenty dużego strachu. Okazało się, że może to i horror, ale tylko trochę.
Angola, rok 1975. Wojna domowa pomiędzy komunistami a kapitalistami, dzieci biegają z kałasznikowami, od śmierci dzieli tylko jedno słowo, a w samym środku tego chaosu jest on, polski reporter, Ryszard Kapuściński. „Jeszcze dzień życia” to jednak film, w którym świetna historia wcale nie jest najważniejsza…
Paweł Pawlikowski staje się człowiekiem od rzeczy niemożliwych – najgorętszej i najburzliwszej miłości każe się rodzić w szarzyźnie powojennej Polski. Toksyczne uczucie dwojga artystów wydarza się w czerni i bieli, i w rytmie pieśni, śpiewanych przez Zespół Pieśni i Tańca „Mazowsze”… tfu! „Mazurek”. Brzmi niebezpiecznie? Cóż, widocznie z takiego ryzyka rodzi się najlepsze kino.
Nawigacja
© 2024 - Radio Gdańsk
