Choć od zamachów w Paryżu minęły dwa dni, świat nadal nie może się otrząsnąć. Pojawiają się komentarze – zarówno ostre, jak i te łagodniejsze. Ale wszystkie w podobnym tonie: to nie powinno się wydarzyć.

Po wyrazach współczucia wyrażanych za pomocą Twittera, Facebooka i wpisów do ksiąg kondolencyjnych, przyszedł czas na refleksje.

DOPIERO SIĘ PRZEPROWADZIŁAM

Chyba najbardziej wstrząsające są wyznania ludzi będących w centrum wydarzeń. – Miasto jest przerażone. Ludzie boją się ich kolejnego ruchu – mówi Radiu Gdańsk Małgorzata Olszanowska, gdańszczanka, która dopiero dwa miesiące temu przeprowadziła się do Paryża. Jak mówi, to już drugi zamach, który przeżyła. Pierwszy raz? W Londynie. W Paryżu koszmar dopadł ją ponownie.

Dworzec w Paryżu fot. Twitter.com

Kilka godzin po zamachu kobieta sprawdzała, czy wszyscy jej znajomi i bliscy żyją. Paryż, jej wymarzone miejsce do życia, zmienił się nie do poznania. Przeraża ją. I nie wie, czy będzie chciała jeszcze tu mieszkać. Całą rozmowę Marcina Dybuka z Małgorzatą Olszanowską przeczytasz >>> TUTAJ

TRANSPARENT PISANY KRWIĄ

Równie przerażająca, co smutna jest relacja Jana Czarlewskiego, również gdańszczanina mieszkającego w Paryżu. Na jednej z ulic Paryża zobaczył materac z czerwonym napisem: „Pieprzyć terrorystów”. – Obejrzałem go z bliska. Ktoś chyba pisał krwią – opowiada Romanowi Daszczyńskiemu z portalu gdansk.pl.

Przyznaje także, że od czasu zamachu na redakcję Charlie Hebdo wszyscy mieszkańcy zdawali sobie sprawę, że ta tragedia kiedyś się powtórzy. On także zauważył, że miasto opustoszało, a ludzie są przerażeni. – Restauracje, które od zawsze są w Paryżu centrami życia towarzyskiego teraz świecą pustkami – mówi. Cały wywiad Romana Daszczyńskiego można przeczytać >>> TUTAJ

EDWIN BENDYK (POLITYKA): NIC NIE BĘDZIE TAKIE, JAK WCZEŚNIEJ

– Oglądam francuską telewizję i jestem pod niezwykłym wrażeniem głębokości analiz, mimo przecież ciągle żywych emocji i głębokiego przeświadczenia, że nic nie będzie już takie, jak wcześniej – napisał publicysta Polityki na Facebooku.

fot. gdansk.pl

Bendyk podkreśla, że nie słyszał żadnych oskarżeń przeciwko muzułmanom jako grupie społecznej. – Zwraca się natomiast uwagę na społeczne i socjalne źródła przemocy wewnątrz Francji, powiązania sieci terrorystycznych z mafiami, w końcu ryzyko związane z zaangażowaniem międzynarodowym kraju. Żadnej jednak stygmatyzacji zbiorowej. To jest ten wymiar Francji, za który zawsze miałem szacunek dla tego kraju – pisze.

STEFAN CHWIN: NAWET GDYBY BIN LADEN NIE ISTNIAŁ, WYMYŚLIŁYBY GO ZACHODNIE KONCERNY NAFTOWE I ZACHODNIE RZĄDY

– Nawet gdyby Osama bin Laden nie istniał, zachodnie koncerny naftowe i zachodnie rządy pewnie zrobiłyby wszystko, by go wymyślić. Trudno bowiem wyobrazić sobie lepszą formę legitymizacji prawa do rabowania pól naftowych w Iraku i Libii niż hasło obrony Zachodu przez zdziczałym terroryzmem islamistów – pisze Stefan Chwin dla Die Welt, pisarz urodzony i związany z Gdańskiem.

Zachodnia kultura wpoiła nam, że ta obca kultura jest gorsza, tłumaczy. – Przez wiele lat amerykańska kultura masowa pracowała nad tym, by przerazić świat obrazem Araba jako bestii z laskami dynamitu i kałasznikowem w ręku. I to się udało. Przekaz był prosty: cywilizowany Zachód ma prawo do najbogatszych w świecie złóż ropy naftowej, bo mieszka tam fanatyczna, „kulturowo obca” dzicz islamska, którą należy ogniem i mieczem twardo uczyć prawdziwej demokracji, tych potencjalnych „gwałcicieli naszych kobiet” trzymając, rzecz jasna, z dala od naszych cywilizowanych domów.

TO ZACHÓD STWORZYŁ „ZŁEGO ARABA”

Zdaniem pisarza to Zachodnia kultura stworzyła wizerunek muzułmanina, który świat widzi obecnie. – I tak właśnie – zgodnie z amerykańską sugestią, konsekwentnie wzmacnianą od z górą trzydziestu kilku lat przez kino hollywoodzkie – muzułmańskich uchodźców widzi też dzisiaj znaczna część Polaków i nie tylko Polaków – tłumaczy.

– Dla tych zaś zachodnich Europejczyków, którzy szydzą z „polskiej ksenofobii”, mam radę następującą. Zamiast natrząsać się ze „środkowoeuropejskich nacjonalizmów”, zachodnie społeczeństwa i rządy powinny przemyśleć swoją postawę wobec tej części Europy, która rozciąga się na środkowoeuropejskich równinach między Morzem Czarnym a Morzem Bałtyckim, pisze.

Cały esej (w polskim przekładzie), w którym Chwin porusza m. in. kwestię polskiej ksenofobii można przeczytać >>> TUTAJ

KS. ANDRZEJ DRAGUŁA (TYGODNIK POWSZECHNY): NIENAWIŚĆ KARMI SIĘ CUDZĄ NIENAWIŚCIĄ

– Strategicznym zwycięstwem tzw. Państwa Islamskiego i innych podobnych organizacji terrorystycznych byłoby utrwalenie w głowach Europejczyków, że islam i przemoc to dwa imiona tej samej rzeczywistości albo że wszelka religia genetycznie powiązana jest z przemocą – uważa publicysta Tygodnika Powszechnego.

Ksiądz Draguła uważa, że nienawiść jest jak pasożyt, który rozwija się na organizmie żywiciela. – Być może istnieje coś takiego jak nienawiść czysta, która nie potrzebuje niczego, by się zrealizować, ale zasadniczo nienawiść szuka dla siebie usprawiedliwienia, motywu do działania i autorealizacji. (…) Takim żywicielem może być wiele struktur: poglądy polityczne, rasa, narodowość, wyznanie, kolor skóry, język, religia, a nawet przynależność klubowa – dodaje.

BEZ POSZUKIWANIA GŁĘBSZEGO SENSU

Jego zdaniem fundamentaliści, zarówno muzułmanie, jak i chrześcijanie stosują metodę upraszczania haseł. Nie wgłębiają się w sens ideologii. – Dzisiaj wielu takich zachowań doszukiwać się będzie w postępowaniu Bogu ducha winnych muzułmanów, także tych z sąsiedztwa. Ale żeby być uczciwym, niejedna laicka krytyka Kościoła katolickiego w Polsce i chrześcijaństwa w ogóle opiera się na identycznym mechanizmie powtarzania uproszczonych i projektowanych stereotypów – pisze.

Cały tekst ks. Andrzeja Draguły można przeczytać >>> TUTAJ

Paryż w stanie gotowości fot. gdansk.pl

BARTOSZ PIOTRUSIEWICZ (RADNY SEJMIKU POMORSKIEGO): POLSKI PATRIOTO, UNIKAJ GENERALIZACJI

Były wiceprezydent Sopotu opublikował na swoim profilu na Facebooku apel, w którym prosi Polaków o rozsądek i nie osądzanie wszystkich muzułmanów z góry. Publikujemy go w całości. (Śródtytuły pochodzą od redakcji):

Drogi Polski Patrioto,

Rozumiem Twoje uniesienie wobec ataków terrorystycznych w Paryżu. Sam jestem nimi wstrząśnięty podobnie jak jestem wstrząśnięty codziennymi doniesieniami o setkach i tysiącach ofiar wojny w Syrii. Nie odnoszę się do Twojej wiedzy o islamie, albowiem po treści wielu Twoich postów rozumiem, że ogranicza się ona póki co do lektury żółtego paska w telewizjach informacyjnych, pragnę jedynie zwrócić uwagę, że uchodźcy z Syrii uciekają właśnie przed takimi samymi zwyrodnialcami, jak ci którzy zaatakowali w Paryżu. Wiedz, że Islam jest religią milionów cudownych wspaniałych niesłychanie gościnnych i pokojowo nastawionych ludzi. Sam poznałem ich bardzo wielu. Ci co podkładają bomby nie mają żadnego Boga w sercu ani nie mają duszy.

RÓŻNE WIARY, JEDEN BÓG

Jako chrześcijanin pewnie wiesz, że wierzysz w tego samego Boga co muzułmanie i żydzi. Jest to ten sam Bóg – Bóg Abrahama (Ibrahima), Izmaela i Jakuba. Zważ, że to, że chrześcijańscy (polscy) sąsiedzi wymordowali swoich żydowskich sąsiadów w Jedwabnem, nie oznacza bynajmniej że my chrześcijanie (Polacy) jesteśmy zwyrodnialcami palącymi swoich sąsiadów, a jedynie na to że pośród nas znalazło się trochę (choć wcale nie mało) bydlaków, zwyrodnialców i szmalcowników.

TWOIM WROGIEM LĘKI I UPRZEDZENIA

Unikaj zatem niemądrych generalizacji, albowiem fakt że zaczynasz traktować wszystkich muzułmanów jak terrorystów i wrogów jest największym zwycięstwem dżihadystów, to oni chcą byś tak myślał, to oni chcą zawładnąć Twoim umysłem i sterować Tobą poprzez strach lęk i uprzedzenia.

LUDZIE SĄ TYLKO DOBRZY ALBO ŹLI

Na koniec pragnę zwrócić Twoją uwagę na słowa Ireny Sendlerowej, sprawiedliwej wśród narodów świata, która powiedziała: „Ludzi należy dzielić na dobrych i złych. Rasa, pochodzenie, religia, wykształcenie, majątek – nie mają żadnego znaczenia tylko to, jakim kto jest człowiekiem”. Pamiętaj o tych słowach pisząc kolejny raz posty o terroryzmie i islamie.

Twój zatroskany o poziom zwycięstwa dżihadu w Twej głowie rodak – napisał Bartosz Pietrusiewicz.

Opracowała Maria Anuszkiewicz