Dziennikarze, sportowcy, artyści, naukowcy, kombatanci. Wśród osób zasłużonych dla Pomorza, które zmarły w minionym roku, są ludzie różnych profesji. Wspominamy najwybitniejszych, którzy wpisali się w historię zarówno naszego regionu, jak i całego kraju.

Uroczystość Wszystkich Świętych co roku obchodzona jest 1 listopada. Z kolei Dzień Zaduszny, obchodzony 2 listopada, jest dniem modlitw za wszystkich zmarłych. To czas refleksji, zadumy nad życiem, ale też czas, w którym wspominamy tych, których już  zabrakło wśród nas. Przedstawiamy sylwetki osób, których życie i działalność miały wyjątkowe znaczenie, a którzy w ostatnim roku odeszli z tego świata.

MAREK LESIŃSKI

 

(Fot. arch. prywatne)

Rozpoczął pracę dziennikarską na początku lat 90. w Radiu Plus. Z Radiem Gdańsk związał się w 1997 roku. Słuchacze dobrze znali jego ciepły, niski głos, który przez długie lata brzmiał w audycjach i zwiastunach programów.

Zajmował się tematyką religijną, morską, a także współpracował z redakcją sportową. Pracował z nami prawie 25 lat. Był zakochany w zawodzie dziennikarza. Jako współpracownik cechował się profesjonalizmem, samodzielnością, rzetelnością, oddaniem i gotowością do pomocy innym. Zmarł w wieku 57 lat.

 

Posłuchaj wspomnień jego współpracowników:

 

 

 

TADEUSZ HUCIŃSKI

 

(fot. Agencja KFP/Maciej Kosycarz)

Trener koszykówki, pracujący z kadrą narodową i mistrzowskim zespołem koszykarek Warty Gdynia. Były rektor AWFiS. Autor kilkuset publikacji. Dla tych, którzy z nim współpracowali, znany był po prostu jako „Hucior”. Od 1982 roku związany był z Trómiastem.

Przez blisko dziesięć lat prowadził koszykarki „Spójni Gdańsk”, zdobywając z nimi wicemistrzostwo i brązowy medal Mistrzostw Polski. Potem wraz z drużyną przeniósł się do Gdyni, tworząc podwaliny pod klub, który na początku XXI wieku stał się jednym z najsilniejszych w Europie. Profesor Tadeusz Huciński zmarł po ciężkiej chorobie w wieku 72 lat.

 

Tadeusza Hucińskiego wspominał Włodzimierz Machnikowski:

 

 

AGNIESZKA PYRA

 

(Fot. Facebook/Agnieszka Pyra)

Miała 39 lat. Pasję i dużo dobrej energii – tak o zmarłej pilotce rajdowej, Agnieszce Pyrze, mówią najbliżsi. Gdynianka straciła życie w wypadku do którego  doszło w połowie września podczas  Rajdu Śląska. Auto prowadzone przez jej męża uderzyło w ogrodzenie.

Agnieszka Pyra była (wraz z mężem) Samochodowym Mistrzem Polski w klasie OPEN 2WD, pracowała w Akademii Marynarki Wojennej. Miała zacięcie rajdowe i żyła zawodami. Prowadziła bloga, pracowała jako bibliotekarka. Urodziła się w Rabce, a do Trójmiasta przyjechała za swoją miłością. Odnalazła spełnienie w swoim mężu i w rajdach – wspomina Krzysztof Szomburg. Odeszła w wieku 39 lat.

 

Zawodniczkę wspominał przyjaciel Krzysztof Szomburg. Rozmawiał z nim Sebastian Kwiatkowski:

 

 

ZENON PLECH

 

(fot. Agencja KFP/Mateusz Ochocki)

 

Jeden z najwybitniejszych polskich żużlowców, legenda gdańskiego Wybrzeża. W 1973 i 1979 stawał na podium IMŚ

Zenon Plech urodził się 1 stycznia 1953 roku w lubuskiej wsi Zwierzyn. Był wychowankiem Stali Gorzów Wielkopolski, w której występował do 1976 roku. Następnie związał się z Wybrzeżem Gdańsk, w którym zakończył karierę w 1987 roku. W tym czasie 11 razy stawał na podium MŚ – w 1973 i 1979 indywidualnie.

Ukochanego sportu nigdy nie porzucił. Swe doświadczenia przekazywał jako trener w Wybrzeżu, Stali Gorzów i WTS Wrocław. W 2001 roku prowadził Polskę w Drużynowym Pucharze Świata, zdobywając srebro. Następnie z Polonią Bydgoszcz awansował do ekstraligi. Był komentatorem telewizyjnym, twórcą fundacji swego imienia i szkółki żużlowej w Wybrzeżu. Zmarł po ciężkiej chorobie, w wieku 68 lat.

 

Posłuchaj wspomnienia Włodzimierza Machnikowskiego:

 

 

KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ

 

(Fot.Agencja KFP/Lukasz Glowal)

 

Wybitna żeglarka, pierwsza kobieta, która opłynęła samotnie Ziemię jachtem żaglowym „Mazurek” zmarła 12 czerwca w wieku 84 lat. Krystyna Chojnowska-Liskiewicz była inżynierem budowy okrętów i jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej.

Do końca pływała i popularyzowała żeglarstwo. Zasiadała też w jury nagród Rejs Roku oraz Kolosy. Była wielokrotnie nagradzana, m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” czy Super Kolosem – za całokształt osiągnięć.

Pierwsza Dama Oceanów spoczęła w Alei Zasłużonych.

 

Z bliskimi i współpracownikami Krystyny Chojnowskiej-Liskiewicz rozmawiała Aleksandra Nietopiel:

 

 

MIRA URBANIAK

 

(Fot. Radio Gdańsk/Hanna Brzezińska)

Urodziła się 3 listopada 1951 roku w Szczecinie. Dorastała w Wolinie, później w Helu i w Gdyni. Studia na Politechnice Gdańskiej łączyła z pracą w Studenckiej Agencji Radiowej. Po dwuletniej pracy w Biurze Projektowym Przemysłu Okrętowego w Gdańsku, w roku 1977, rozpoczęła pracę w Radiu Gdańsk, z której zrezygnowała w czasie stanu wojennego. W 1991 roku Mira Urbaniak została redaktor naczelną gdańskiego radia. To pod jej kierownictwem powstał całodobowy programu rozgłośni.

W 1993 roku doprowadziła do przekształcenia Radia Gdańsk w spółkę akcyjną, później odeszła z redakcji. W dalszych latach spełniała marzenia o żeglarskich wyprawach, poświęcając temu niemal wszystko. Dwukrotnie sprzedawała nawet swoje mieszkania, aby zdobyć fundusze niezbędne do realizacji swoich pasji.

Mira Urbaniak była współorganizatorką gdyńskiego zlotu żaglowców The Cutty Sark Tall Ships Races ‘2003, a później, przez wiele lat, podobnych międzynarodowych imprez żeglarskich w Szczecinie. Odeszła w wieku 70 lat.

 

Posłuchaj, jak w reportażu Tatiany Slowi Mirę Urbaniak wspominają jej współpracownicy i przyjaciele:

 

 

PIOTR ŚWIĄC

 

(Fot. archiwum Radia Gdańsk)

W latach 1994-2001 był prezenterem studia oprawy TVP1. Prowadził „Wiadomości” oraz poranne pasmo w TVP Info. Jako dziennikarz i prowadzący związany był z TVP3 Gdańsk, gdzie współtworzył programy takie jak „Panorama”, „Forum Panoramy” i „Forum Gospodarcze”.

Wielokrotnie gościł w audycjach Radia Gdańsk, między innymi w programie „Ludzie i Pieniądze”. Prowadził także zajęcia ze studentami Uniwersytetu Gdańskiego. Zginął tragicznie, w wypadku samochodowym. Miał 54 lata.

Posłuchaj, jak Piotra Świąca wspomina Wojciech Suleciński:

 

 

HENRYK SOJA

 

(Fot. Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach)

 

Przez wiele lat kierował Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach. Pod koniec lat 70. opracował koncepcję rozwoju skansenu, dzięki czemu zaczął on nabierać nowego charakteru. 

Promował i sukcesywnie powiększał teren skansenu, który stanowi część Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku. W 2018 roku został odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Był zaangażowany w rozwój skansenu. W 2017 roku obchodził jubileusz 45-lecia pracy zawodowej.

Latem 2020 roku uległ wypadkowi podczas remontu zabytkowej chałupy w miejscowości Czysta. Zmarł w grudniu, w wieku 71 lat.

 

Posłuchaj, jak Henryka Soję wspomina Marzenna Mazur, dyrektor Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku:

 

 

SŁAWOMIR NOWAK

 

(Fot. AWFiS Gdańsk)

 

Wybitny trener lekkiej atletyki i pracownik dydaktyczny Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku. W 1969 zdobył mistrzostwo Polski w skoku o tyczce. Jego pierwszym sukcesem trenerskim było doprowadzenie płotkarki Teresy Gierczak do wyrównania rekordu Polski na 100 m przez płotki z wynikiem 13.3 sek. i brązowego medalu mistrzostw Europy 1969.

Jako zawodnik Sławomir Nowak uprawiał dziesięciobój i skok o tyczce. Jako trener doprowadził do największych sukcesów, w tym rekordu świata i mistrzostwa świata w biegu na 800 m Wilsona Kipketera. Po zagranicznych wojażach wrócił do Gdańska, gdzie zameldował się w Oliwskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Przepracował tam dziesięć lat. Zmarł w wieku 80 lat.

 

Posłuchaj, jak Sławomira Nowaka wspomina Włodzimierz Machnikowski:

 

 

JERZY WILK

 

(fot. archiwum RG)

Jerzy Wilk był samorządowcem, w latach 2013-14 prezydentem Elbląga i posłem VIII i XIX kadencji. W obecnej kadencji Sejmu zasiadł w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.

W 2013 r. został kandydatem Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Elbląga w przedterminowych wyborach. W pierwszej turze uzyskał 31,8 proc. głosów, co dało mu pierwsze miejsce spośród 10 kandydatów. W drugiej turze wyborów uzyskał wynik 51,7 proc. i wygrał z kandydatką Platformy Obywatelskiej. Przez półtora roku pełnił funkcję prezydenta Elbląga.

Był zwolennikiem budowy przekopu Mierzei Wiślanej; przekonywał, że ta inwestycja przyniesie Elblągowi ogromne korzyści gospodarcze i społeczne oraz zapewni bezpieczeństwo. Jako poseł pełnił rolę sprawozdawcy przy pracach legislacyjnych związanych z budową nowej drogi wodnej łączącej Zatokę Gdańską z Zalewem Wiślanym.

 

Wspomnienia współpracowników i znajomych Jerzego Wilka zebrał Marek Nowosad:

 

 

KS. JERZY KOWNACKI

 

(Fot. Agencja KFP/Maciej Kosycarz)

 

Ksiądz kanonik dr Jerzy Kownacki był wieloletnim dziennikarzem radiowym, współpracował m.in. z Radiem Gdańsk. W 2001 roku został laureatem nagrody Radiowa Osobowość Roku. W ostatnich latach pełnił posługę kapelana Domu Seniora w Gdańsku Przymorzu prowadzonego przez Caritas Archidiecezji Gdańskiej.

Ks. Jerzy Kownacki urodził się w 1941 roku w Toruniu. Po ukończeniu studiów teologicznych w Gdańskim Seminarium Duchownym przyjął 21 czerwca 1964 roku święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego biskupa gdańskiego ks. Edmunda Nowickiego. W 1965 roku został skierowany na Studia do Rzymu na Papieskim Instytucie Liturgicznym, później kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, jednocześnie podejmując studia na Papieskim Instytucie Pastoralnym w Rzymie (specjalizacja liturgia).

W 1971 roku działał w sekcji Polskiego Radia Watykan. Po ponad 20 latach powrócił do pracy przed mikrofonem, tym razem w Radiu Plus i Radiu Gdańsk. Na podstawie jego audycji powstały dwie książki. Za działalność w eterze ks. Jerzy Kownacki otrzymał nagrodę Radiowa Osobowość Roku 2001 oraz Złotą Żyrafę miesięcznika „Styl życia” za Styl Mediów w 2005 roku.

 

O tym, jaki był ks. Kownacki, opowiedzieli Aleksandrze Nietopiel jego przyjaciele i znajomi:

 

 

RYSZARD JAN WITTKE

 

(Fot. UM Nowa Wieś Lęborska)

 

Był związany z Urzędem Gminy w Nowej Wsi Lęborskiej przez ponad 46 lat, od 1 kwietnia 1975 roku, gdy został zatrudniony na stanowisku instruktora rolnego. W 2002 roku został wybrany na wójta. Pełnił tę funkcję przez następnych 19 lat.

Od kilku lat zmagał się z poważną chorobą. Mimo to wciąż wykonywał swoje obowiązki. Odszedł w wieku 68 lat.

 

Ryszarda Wittke w rozmowie z Joanną Merecką-Łotysz wspomina Alicja Zajączkowska, starosta powiatu lęborskiego:

 

 

MARIAN ZACHAREWICZ

 

(Fot. Agencja KFP/Maciej Kosycarz)

 

Kompozytor, piosenkarz i uznany dziennikarz radiowy. Był pierwszym mężem Ireny Jarockiej, a także jej menedżerem i twórcą wielu jej przebojów. Poznał ją w Gdańskim Studiu Piosenki, które firmowało Radio Gdańsk. W 1974 roku ukończył Akademię Muzyczną w Gdańsku. Kierował także Zespołem Reprezentacyjnym Marynarki Wojennej Flotylla.

W 1978 roku został dyrektorem artystycznym festiwalu BART w Sopocie, którym pozostawał przez następnych siedem lat. W latach 1996-2010 był prezesem i redaktorem naczelnym radia Eska Nord. Prowadził również audycję w Radiu Gdańsk. W jednej ze szkół wyższych w Gdańsku wykładał dziennikarstwo radiowe. Odszedł mając 76 lat.

 

Posłuchaj, jak Mariana Zacharewicza wspominają jego żona Hanna Zacharewicz oraz przyjaciel, Piotr Pacer:

 

 

RYSZARD SZURKOWSKI

 

(Fot. wikimedia commons)

 

Był najbardziej utytułowanym polskim kolarzem w historii. Zdobył między innymi trzy tytuły mistrza świata, dwa srebrne medale igrzysk olimpijskich. Był posłem na Sejm, prezesem Polskiego Związku Kolarskiego oraz trenerem reprezentacji Polski.

Po tym, jak uległ wypadkowi podczas wyścigu amatorów, przez ponad dwa lata był sparaliżowany. Jego stan zdrowia pogorszył się pod koniec 2020 roku. Zmarł 1 lutego, w wieku 75 lat.

 

Ryszarda Szurkowskiego na naszej antenie wspominał Włodzimierz Machnikowski:

 

 

JANINA KOS PS. ANKA

 

(Fot. Facebook/Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych Okręg Szczecin)

 

Janina Kos służyła w Armii Krajowej, była uczestniczką jednej z najkrwawszych bitew AK z Niemcami pod Czerwonym Borem 23 czerwca 1944 roku. Po wojnie była poszukiwana i prześladowana przez NKWD i UB. Za swoje zasługi została odznaczona m.in. Orderem Krzyża Niepodległości II klasy, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

Ukrywając się przed NKWD trafiła do Słupska, gdzie z czasem zaczęła działać aktywnie w organizacjach kombatanckich. Uczestniczyła też w słupskich marszach pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. W ubiegłym roku została awansowana na stopień kapitana. Zmarła w wieku 94 lat.

 

Postać Janiny Kos przypomniał Marcin Lasoń, rzecznik słupskiego Inspektoratu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej:

 

 

KAZIMIERZ JAŁOWCZYK

 

(Fot. Facebook/Klub Plastyka im. Stefana Morawskiego)

 

Był jednym z najbardziej rozpoznawalnych słupskich plastyków. Urodził się w 1949 roku na Białorusi, ale od 1959 roku mieszkał w Słupsku. Dwadzieścia lat później został członkiem Klubu Plastyka. Zaprzyjaźnił się też z założycielem klubu, Stefanem Morawskim.

Był absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie obronił również doktorat z malarstwa. Ukończył także podyplomowo scenografię teatralną na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Był pracownikiem Politechniki Koszalińskiej, współpracował też z Akademią Pomorską. Miał 62 lata.

 

O Kazimierzu Jałowczyku opowiedziała Joannie Mereckiej-Łotysz jego uczennica, Klaudia Gołębiewska:

 

 

JERZY LIMON

 

(Fot. Radio Gdańsk/Roman Jocher)

 

Był anglistą, pisarzem, tłumaczem, twórcą i dyrektorem Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. Powołał do życia Fundację Theatrum Gedanense, która dzięki jego staraniom działała pod patronatem księcia Walii.

Był także twórcą Festiwalu Szekspirowskiego, któremu, dzięki swojej sprawczej energii, nadał międzynarodowy wymiar. Zmarł w wieku 70 lat.

LUDMIŁA DZIEDZIC

 

(Fot. Facebook/Ludmiła Dziedzic)

Była absolwentką pedagogiki resocjalizacyjnej na Uniwersytecie Gdańskim. W 1974 roku podjęła pracę dziennikarską w dziale interwencji Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, a w 1978 w dziale publicystyki. To autorka ponad 200 reportaży o tematyce społecznej oraz cyklicznych audycji publicystycznych.

Została wyróżniona główną nagrodą w plebiscycie słuchaczy na najlepszy reportaż roku w II Programie Polskiego Radia za reportaż Carlos, Oliwer, Marcin (1996). Otrzymała też II nagrodę w ogólnopolskim konkursie na reportaż o tematyce społeczno-prawnej (1980), II nagrodę w ogólnopolskim konkursie na reportaż „Pomnik wiary” (1985) oraz II nagrodę w ogólnopolskim konkursie na reportaż „Bałtyk 2004”. Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi w 1986 oraz licznymi odznakami honorowymi organizacji społecznych i regionalnych. Miała 72 lata.

 

KS. STANISŁAW GRUNT

 

(fot. Agencja KFP/Krzysztof Mania)

Otrzymał święcenia kapłańskie w 1959 roku z rąk biskupa chełmińskiego bp. Kazimierza Kowalskiego. W uznaniu zasług duszpasterskich w 1985 r. został mianowany przez papieża Jana Pawła II kapelanem honorowym.

Był jednym z głównych organizatorów wizyty Jana Pawła II w Pelplinie (6 czerwca 1999 r., podczas siódmej pielgrzymki Ojca Świętego do Polski). Rok później decyzją papieża otrzymał tytuł infułata – protonariusza apostolskiego. W 2013 r. przeszedł na kapłańską emeryturę, pozostając w Pelplinie i dalej służąc diecezji. Zmarł 22 października 2021 r. niedługo przed swoimi 86. urodzinami.

MARYLA WOLSKA

(Fot. materiały GCK)

Przez prawie dziesięć lat była związana z Gdyńskim Centrum Kultury. Współpracowała z grupą teatralną „W Kaczych Butach”. 

Zagrała w czterech spektaklach, które wyreżyserowała Magdalena Bochan-Jachimek: „Miłość Bliźniego” Leonida Andrejewa, „Umowa o arcydzieło”, „Superświetnie” i „Stara baba. Tragedia antyczna” Szymona Jachimka. Zmarła w wieku 74 lat. 

JERZY „DUDUŚ” MATUSZKIEWICZ

(Fot. Agencja KFP/Kacper Kowalski)

Był jednym z najważniejszych muzyków na polskiej scenie jazzowej, twórcą historii jazzu i kompozytorem kultowych filmowych ścieżek dźwiękowych. Po ukończeniu studiów zamieszkał w Warszawie i związał się z klubem „Hybrydy” (to jeden z najstarszych klubów studenckich w Polsce). Od 1958 r. stał na czele zespołu Traditional Jazz Makers. Był członkiem pierwszego jazzowego zespołu, który wystąpił w warszawskiej Filharmonii Narodowej.

Jego przeboje nuciła cała Polska – „Zakochani są wśród nas”, „Tak bardzo się zmienił świat”, „Nie dla mnie sznur samochodów””, „Mam ochotę na chwileczkę zapomnienia”, „Panie Kowalski, panie Kwiatkowski” czy „Tylko wróć”. Miał 93 lata.

 WOJCIECH KAROLAK

(Fot. wikimedia commons)

Jego kariera muzyczna rozpoczęła się w 1958 roku, gdy rozpoczął współpracę z zespołem Jazz Believers, w którym grał na saksofonie. Występował tam również Jan Ptaszyn Wróblewski i Krzysztof Komeda. W 1961 dołączył do zespołu Andrzeja Kurylewicza –  poświęcił się wówczas grze na fortepianie.

W 1962 roku, wraz z Andrzejem Dąbrowskim, założył zespół The Karolak Trio i wydał pierwszą autorską w płytę. W 2007 roku otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Prywatnie był mężem Marii Czubaszek. Zmarł w wieku 82 lat.

 
JERZY KIEDROWSKI

(Fot. WiMBP Gdańsk)

W latach 1972-1975 był dyrektorem Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku. Pełnił ważne funkcje w pomorskich instytucjach kultury i wydziałach kultury urzędów, które łączył z pasją działalności społecznej. Od zawsze były mu bliskie sprawy regionu.

W latach 70. był prezesem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, w którym aktywnie działał. Od 1976 roku przez dziewięć lat pełnił funkcję dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Kultury (dziś jest to Nadbałtyckie Centrum Kultury). Za swoje najważniejsze osiągnięcie uważał doprowadzenie do utworzenia w Wejherowskie w 1968 roku Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej. Miał 87 lat.

PROF. ANDRZEJ CEYNOWA

(Fot. materiały prasowe)

W latach 2002-2008 był rektorem Uniwersytetu Gdańskiego. Następnie do 2016 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Filologicznego UG. Profesor Uniwersytetu Gdańskiego dr hab. Andrzej Ceynowa był wybitnym amerykanistą, fascynował się kognitywistyką. Pasjonował się ponadto literaturą i teatrem, był też podróżnikiem i znawcą muzyki klasycznej.

Dwukrotnie otrzymał stypendium Fundacji Fulbrighta, był prorektorem ds. nauki, a także prezesem gdańskiego oddziału Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, członkiem zarządu Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, przewodniczącym Rady Rektorów Województwa Pomorskiego oraz wiceprzewodniczącym Komisji Edukacji Europejskiej przy ministrze edukacji narodowej. Zmarł w wieku 70 lat.

PROF. JERZY KRZYŻANOWSKI

(Fot. Jerzy Bartkowski/KFP)

Uczęszczał na studia na Politechnice Gdańskiej, ukończył je w 1951 roku. Kilka lat później, w 1958 roku, został doktorem, a jedenaście lat później uzyskał habilitację. W 1973 roku otrzymał tytuł naukowy profesora. Jego specjalizacją była mechanika płynów i teoria maszyn przepływowych. W 1958 roku został zatrudniony w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk, gdzie został kierownikiem Zakładu Dynamiki Gazów (1958-1970), zastępcą dyrektora (1970-1977) a następnie dyrektorem instytucji (1977-1998). 

Wykładał na uczelniach w Zagrzebiu i Stuttgarcie oraz na University of Delaware i University of Michigan. W latach 90. przez dwie kadencje był radnym miejskim Gdańska. Początkowo mandat uzyskał z ramienia Komitetu Obywatelskiego, później reprezentował Unię Demokratyczną i Unię Wolności. Prywatnie był mężem zmarłej w 2018 roku Olgi Krzyżanowskiej. Miał 94 lata.

PROF. REGINA PAWŁOWSKA

(Fot. Uniwersytet Gdański)

W 1957 roku ukończyła polonistykę na ówczesnej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Zaraz po studiach rozpoczęła pracę w Katedrze Języka Polskiego, a następnie w Katedrze Metodyki Nauczania Języka Polskiego. W 2007 roku obchodziła pięćdziesięciolecie pracy badawczej, co czyniło ją najdłużej pracującym profesorem na gdańskiej polonistyce.

Wielokrotnie doceniano ją za jej dokonania. w 1999 roku została uhonorowana Medalem Księcia Mściwoja II za zasługi dla Gdańska, dla historii tego miasta i za zasługi wniesione do współczesnego szkolnictwa. W 2012 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski – przyznanym za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za oddanie dla sprawy przemian demokratycznych w kraju oraz za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej. Zmarła w wieku 86 lat.

 
PROF. JERZY MIELNIK

(Fot. Radio Gdańsk/Roman Jocher)

Ojciec naszego redakcyjnego kolegi Konrada Mielnika. Był wybitnym ginekologiem, który przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora szpitala przy ulicy Klinicznej.

Kierował Kliniką Położnictwa i Ginekologii, pełnił także funkcję dyrektora Instytutu Położnictwa i Chorób Kobiecych Akademii Medycznej w Gdańsku. Był zatrudniony na uczelni w latach 1955-2001. Miał 90 lat.

PROF. JERZY KUCZKOWSKI

 (Fot. Facebook/Gdański Uniwersytet Medyczny)

W latach 2017-2019 kierował Katedrą i Kliniką Otolaryngologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Na uczelni zatrudniony pozostawał od 1978 roku. Był specjalistą w dziedzinie otolaryngologii, otolaryngologii dziecięcej i medycyny pracy. Jako nauczyciel akademicki bardzo mocno angażował się w proces dydaktyczny studentów i szkolenie podyplomowe lekarzy.

Za swoją pracę został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2008 r.) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (2014 r.). Pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie otolaryngologii. Był też autorem ponad 300 prac naukowych oraz książek.

PROF. STEFAN RASZEJA

(Fot. Agencja KFP/Wojtek Jakubowski)

Ceniony naukowiec i praktyk, który w latach 1972-1975 sprawował funkcję rektora Akademii Medycznej. Był także dziekanem Wydziału Lekarskiego, prorektorem ds. nauki oraz kierownikiem Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej. Cenili go studenci, ale nie tylko.

Dwukrotnie został uhonorowany tytułem doktora honoris causa – w 1999 roku przez filię AMG w Bydgoszczy, a w 2014 roku przez Gdański Uniwersytet Medyczny. Otrzymał także Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Profesor wsławił się jako pionier bioetycznej oceny badań naukowych w Polsce oraz współorganizator Komisji Etyki Badań na Ludziach przy Radzie Naukowej MZ i OS. W czasie wojny zasłużył się państwu jako żołnierz Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Zmarł w wieku 98 lat.

PROF. GRAŻYNA ŁOPUSZAŃSKA-KRYSZCZUK

(Fot. Uniwersytet Gdański)

Językoznawczyni i profesor zwyczajna w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalizowała się w językoznawstwie niemieckim. Przez wiele lat współpracowała z Zakładem Filologii Germańskiej i Instytutem Germanistyki na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie.

Była autorką wielu prac naukowych dotyczących między innymi językoznawstwa germańskiego i historii języka niemieckiego. W swojej pracy badawczej skupiała się na potocznym języku miejskim przedwojennego Gdańska.

PROF. LECH MARIAN MOKRZECKI

(Fot. Uniwersytet Gdański)

W 1954 roku ukończył historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie, w klasie wiolonczeli. W 1962 roku uzyskał dyplom artysty muzyka, a w 1964 magistra sztuki. Od 1956 roku w wielu trójmiejskich szkołach uczył historii, śpiewu i gry na wiolonczeli. Przez wiele lat był także pracownikiem Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. 

Przez wiele lat kierował Zakładem Historii Nauki, Oświaty i Wychowania w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Następnie został dyrektorem Instytutu Pedagogiki, a później prorektorem Uniwersytetu Gdańskiego. Otrzymał także liczne odznaczenia za zasługi dla kultury oraz dla Gdańska. Miał 86 lat.

DR KATARZYNA ŻÓŁKOŚ

(Fot. Uniwersytet Gdański)

Była pracownikiem Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego i kierownikiem Stacji Biologicznej Uniwersytetu Gdańskiego. Przez około 30 lat  współpracowała z MSOŚ i UCBS.

Co roku współprowadziła interdyscyplinarny kurs terenowy dotyczący ochrony środowiska dla studentów MSOŚ i UCBS. Zmarła nieoczekiwanie.

PROF. ANDRZEJ PISKOZUB

(Fot. Agencja KFP/Wojtek Jakubowski)

Twórca i pierwszy kierownik Katedry Nauki o Cywilizacji w Uniwersytecie Gdańskim. W pierwszej połowie lat 50. XX wieku ukończył Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Sopocie i rozpoczął karierę naukową. W 1963 roku obronił doktorat a pięć lat później uzyskał habilitację. 

W 1975 roku utworzył Zakład Organizacji Transportu w Uniwersytecie Gdańskim. Otrzymał wiele odznaczeń, w tym między innymi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Srebrny Krzyż Zasługi. Siedmiokrotnie był laureatem Nagrody Ministra Edukacji Narodowej. Miał 88 lat.

 
PROF. PIOTR LASS

(Fot. Gdański Uniwersytet Medyczny)

Ukończył studia lekarskie na Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1990 roku uzyskał stopień doktora, a dziewięć lat później habilitację. W 2004 roku otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizował się w badaniach radioizotopowych ośrodkowego układu nerwowego.

Był założycielem i pierwszym dziekanem Wydziału Nauk o Zdrowiu z Instytutem Medycyny Morskiej i Tropikalnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Pełnił też funkcję prodziekana ds. nauki i rozwoju kadr w kadencji 2020-2024. Kierował również Zakładem Medycyny Nuklearnej. Zmarł w wieku 62 lat.

 

 
opr. ua/raf/mrud/mm