Po trwającym ponad 8 lat procesie o obrazę uczuć religijnych w pracy Pasja zakończonym w 2010 roku wyrokiem uniewinniającym artystkę, Dorota Nieznalska nadal podejmuje w swojej twórczości tematy trudne, nierzadko bolesne. Od kilku lat prowadzi badania nad metodami zorganizowanego systemu propagandy. Przywołuje fakty z czasów I i II Wojny Światowej, a kanwą do najnowszej, prezentowanej w Gdańskiej Galerii Fotografii wystawy Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit (IDO) są odnalezione niedawno archiwa niemieckiej placówki badawczej utworzonej w 1940 roku przez faszystów na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

IDO „inwentaryzowało wizerunki” ludności polskiej, łemkowskiej, żydowskiej, romskiej i ukraińskiej zamieszkującej Generalną Gubernię. Poruszającym wątkiem jest odbieranie rodzicom dzieci o aryjskich cechach i umieszczanie ich w sierocińcach, tzw. Lebensborn, które realizowały nieludzką metodę tworzenia jednostki czystej rasowo, pozbawionej potrzeb uczuciowych, służącej narodowemu socjalizmowi. Bazując na archiwach III Rzeszy Dorota Nieznalska przywraca godność portretowanym osobom, przywołuje mało znane i drażliwe fakty. Artystka odwołuje się do historii własnej rodziny, którą poddano przymusowemu wysiedlaniu w ramach niechlubnej Akcji Wisła.

Jednym z aspektów wystawy Doroty Nieznalskiej Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit (IDO) jest przestrogą przed nacjonalizmem i uwikłaniem nauki w totalitarne ideologie.

Audycja Małgorzaty Żerwe z cyklu Artyści: Dorota Nieznalska – Kolekcja IDO.